Anitz dira bakardadearen gelak
baina goiz jaiki behar du Munch-ek
kalatxoriak bezain goiz Zorrozaurren
eta bezperaz hasitako gutuna du amaitzen
oihuek hiltzen dituzte usoak parkean
beha tristeziaren lorratzari
haren larruzko boten gibelean
esku dardartiak azken esperantza berotzen
eguna argitu da kanaletan
eta anitz dira hartuko dituen karrikak
koadro batez hil nahiko luke bere burua
tranbiak negarraren haritik doazela
beha haren begien hondoari
ikatza garraiatzen dute gabarrek
su desberdinak diruditen marra malguak
atzeragotik datozenak
eta uren egunerokotasuna egiaztatu
duelarik
etxerako bidea du hartzen
esku dardartiak azken esperantza berotzen