Dordokak eta elurrak
Dordokak eta elurrak
1989, poesia
72 orrialde
84-86766-19-2
azala: Ana Irigoien
Iņigo Aranbarri
1963, Azkoitia
 
2018, narrazioak
2014, nobela
2011, nobela
2008, nobela
2006, saiakera
2000, poesia
1998, poesia
1997, kronika
1994, nobela
1986, poesia
 

 

Yannis-i

 

Hator, urreztatua.

Esaidak anitz direnentz Plakaren besoetan

lokartzen direnak zerutik egozten dituzten arratsetan.

Esaidak anitz diren Pretoriako urkatuez

oroitzen direnak limoiondoen pean.

Anitz diren zeruak dituzten etxeak mahastien muinoan.

Ez, urreztatua. Ezeidak gehiagorik atera.

Zain dituk etxean, hain duk berandu.

Ez zekitek hemen naizena, hire ondoan, tximeleta

handi hauei hitzegiten, ilargia irlen gaineti.

Ozeanoa.

Fenixak iragaiten entzun, izarren joanetorria

egunen sabaian. Olatuen lurruna.

Baina ez gaitiztek tsámikorako esnatuko, ikusiko duk,

eta amodioen, harri zaharren gaindi iragango dituk,

saldoka.

Ozeano gehiago. Untzi galduak gauean.

Ez, urreztatua. Berandu duk.

Fenixak, ilargia irlen gaineti.