Dordokak eta elurrak
Dordokak eta elurrak
1989, poesia
72 orrialde
84-86766-19-2
azala: Ana Irigoien
Iņigo Aranbarri
1963, Azkoitia
 
2018, narrazioak
2014, nobela
2011, nobela
2008, nobela
2006, saiakera
2000, poesia
1998, poesia
1997, kronika
1994, nobela
1986, poesia
 

 

Eztiz betetzen dira arrabitak

Isiltasunen karroza iragaitean

Zenbat ipurtargi arrats hartan

Eta tristea dela hain gau ederrak

Urtean behin izatea esan nizun

Gauak botilak eseki zizkigun

Bere arrametan eta opil gozoak

Arrabita lorez bete zen geroago

Brioletez, gladioloz, amiñililiz

Inoiz ez du zure adats zeatuak

Hain zeru usainik izan sekulan

Zoriontsuak izan ziren lagunak

Mizpirak zitzaizkien hasi loreei

Guri planeta perfektoak bezala

Egunsentiak elkarri besarkaturik

Arkitu gintuen arte irrifartsu

Orain bai, huts ezazu arrabita