Muxuka nazak Paul Celan

muxuka itzak denboraren krisantemoak,

Lauaxetaren alua, Lizardirena.

Eta utz ezak azken bat

gure arnoaren behazunean.

Ez haugu aspaldian izan.

Azkenengoz baga baten sehazkan

        oroitzen haut,

miraila eskuetan.

Eta ez huen hausterrik begietan.