BISITA

Izan gabe ere hemen zen,

gosearen zelaian. Baina etorri zen.

Arratsalde xaloa hondartzan:

konpotazko hodeiak haitzen parean.

Irribarre zuk jendeari ur ertzean,

gaixo terminalaren fedeaz.

Ilundian afaria baratzean. Lagunak.

Kalak mozten zenbiltzan, mahairako.

Hurbildu egin zitzaizun

eta isilka esan: «Hara, gure loreak».

Masailean musu bat eman zizun, alai.

Eskuan zenituen artaziei so geratu zinen zu.

Halakoxea da bera, alaia.

Halaxe onartzen duzu, ermitauaren burujabetzaz.