BISITA
Izan gabe ere hemen zen,
gosearen zelaian. Baina etorri zen.
Arratsalde xaloa hondartzan:
konpotazko hodeiak haitzen parean.
Irribarre zuk jendeari ur ertzean,
gaixo terminalaren fedeaz.
Ilundian afaria baratzean. Lagunak.
Kalak mozten zenbiltzan, mahairako.
Hurbildu egin zitzaizun
eta isilka esan: «Hara, gure loreak».
Masailean musu bat eman zizun, alai.
Eskuan zenituen artaziei so geratu zinen zu.
Halakoxea da bera, alaia.
Halaxe onartzen duzu, ermitauaren burujabetzaz.