Erlojuen mekanika
Erlojuen mekanika
2007, poesia
96 orrialde
978-84-95511-99-7
azala: Xabier Gantzarain
Jose Luis Otamendi
1959, Azpeitia
 
2022, poesia
2019, poesia
2014, poesia
2000, poesia
1999, narrazioak
1995, poesia
1990, poesia
1987, poesia
 

 

EZ NAIZ ETSAITUKO

 

ez naiz etsaituko bainuontziarekin

ez naiz etsaituko elektrodoekin

ez naiz etsaituko telefono listinekin

ez leihoko erlaitzarekin ez kaleko zoruarekin

ez naiz etsaituko poliziaren furgoiekin

ez epaitegiko eskailerekin

ez legearen hizkiarekin

ez naiz etsaituko eguraldiarekin

baina loarekin

loarekin nago etsaituta

eta ergelkeria modu ezaxolekin

eta ergelkeria modu axolatuegiekin

itsumustuan lokartze horri diot izua:

bihotza txindurritu odola izoztu zure hitzak ahantzi...

eta horregatik lorik ez hartzeko moduak bilatzen ditut

kafea tea pilulak hartu

esna egoteko amarruak behar ditut

estrategia bihurriak loaren mende ez erortzeko

isiltasunaren azpilduretan

errepide hutsen arnasa hotsean

jendearen begietan bilatzen ditut

 

badakit ez didana onik egingo

lorik hartu nahi ez izate horrek

baina itsumustuan lokartzeari diot izua

eta kafea pilulak botikak hartzen ditut

gerta ez dakidan loak bere beso amultsuetan bildu

eta gauza guztion alderdi neutro eta lazgarriak

nekeak beldurrak edo ekanduak

sortutako ezbehar direla onartzea inoiz

 

ez naiz etsaituko bainuontziko urarekin

ez naiz etsaituko elektrodoen poloekin

ez naiz etsaituko legearen letra tipoarekin

neure buruarekin etsaitu behar dut

neure buruaren etsai izango naiz

eta lorik ez hartzeko erak bilatzen jarraituko dut

bihotza txindurritu eta odola izoztu ez dakidan

zure hitzak ahantzi ez ditzadan

gertaeren tirania zanpagarriaren aurrean

loak sekula lo harrapa ez nazan