ITSASOEN JABETZA

kartazalen elurte zurietan

jausten dira hitzak

grinarik piztu gabe:

zer da postaririk gabeko helbidea

kale izena mendian

ibaiaren hondalean trabaturiko eztarria zer da

harrizko eskaileretan gora

iritsi naiz etxera

maila bakoitza hurrengoaren promesa da

beti dago hala ere sartzerik ez duzun

gelaren baten susmoa

bertakoak ez garela gogoratzen

zure irribarrearen krokisak

noraino eraman nazakeen

disimulatzen ikasi dut

hortik hasi naiz estrategia zoro hau erredaktatzen

hurrena itsasoen jabetza

aitor dakidan porrokatuko naiz

ordua galdetzeke bizi da jendea

etxerik gabe hitz gozorik gabe

minari lorontzia non paraturik ez...

ausazko hariak lotzea maite dut:

nire eskuetako marrek

nonahi dituzte josi-askatuak