11

Kalean ahaztutako galtzerdiaren kolorea baino tristeagorik

harlauza hezeetan ez dut deus ere aurkitu

eskaileretan gora noalarik

Eguzkitan dantzuzkit arrainak orroeka

euren hortzak zimurtu eta grisak

erosta itun hau kanta ederra ei zuten antzina

Eta orduan biluzik nire amorantea lez biluzik

jaitsi zaizkit garrak eztarrian barrena

eta denboraren euriteak hasi ditu bere kristalezko melodia

kristalak bai kantatu egiten bait du

kristalaren kanta elixir ezinezkoa

Ai zeinen ederra kristala bere bide karabilkatsuetan!

Beraz bizitzaren bihurguneetan galdurik nabil

goizak eta gauak erruletan jiraka ari direlako

oihan goibelean zelatan dagoen begia nauzu

Gogoak ispiluak egizue negar

kristala zuentzat jainko bat bait da

eta jainkoak ai amigo jainkoak

bide ertzean jarri ohi dira arratsero

ipuin odoltsuak kondatzeko

Aintzina zure irudi eskasen jitoan maite zintudan

baina gaur guzti hura islada bat

eta ezordu honetan norantza ihes egin

zein bide aukeratu

haize guztiek nire hasperenak ezagutzen dituztela