Dante

                               “Il mio bel San Giovanni”.

                                           Infernua. Dante

Florentzia zaharrera ez zen bueltatu,

hil eta gero ere, sekula santan.

Irtetean ez zuen gibel behatu,

horrexegatik orain ari naiz kantan.

Besarkada azkena, zuzia, gaua,

etxetik at, patuak basa oihuztatuz.

Infernuan jaurtiki zion biraoa

eta paradisuan ezin hura ahaztu.

Halere, oinutsik, bekatari atorraz,

ezko piztuarekin ez zen iragan

desleiala, aiduru luzaz, doilorra,

hain maitea zuen Florentzia hartan..