Poesia kaiera
Aurkibidea
LAU KANTA 1957-1961
IV. Izpilikuzko behe-lainoaren auhena
Aurkibidea
LAU KANTA 1957-1961
IV. Izpilikuzko behe-lainoaren auhena
Danborren auhena
I
Lehoi bihotzeko zedro basoa, gure harrabotsaren gonadak,
Urrun handian bazaude ere, babes gaitzazun galdatzen dizugu:
Emazkiguzu gure bongoen buru hutsak…
Antilopeak zedro basorantz, itsasargiko garraren bristada
Baino mezulari arinagoak, babes gaitzazuen galdatzen dizuegu:
Gorde gaitzazue, aska gaitzazue gure biluztasunetik…
Atzapar ugariko kanaberadia, gure barrearen deserri,
Urrun handian bazaude ere, babes gaitzazun galdatzen dizugu:
Zatoz, goza itzazu geuretutako antilope larru ondu gabeak…
Gerra-gurdien harrabotsak urrats handigaitzenak detonagailuenak,
Zabalguneko segurtasun sistema, erregutzen dizugu:
Prest gaude zazpi arimako oturuntza egiteko…
II
Eta berriro danborrak
Gure lo-ganbera kedartsutik,
Errautsen dorretik
Jendez mukuru dagoen zabalgunera;
Bongoak, intsentsu-garrasi baten
Antzera esnatzen gara,
Entzuten ez den hobiratze-zikiroaren
Garrasiaren antzera:
Odolaren mezulari likidoak
Premiazko telegramen antzera,
Gu ez gaituzte inoiz eremuan hedarazi
Antilope festarako…
Urrunera- nola joan baina?
Lapurrek zainak erauziko dizkigute!
Zakurrek usnaka bezala
Antzematen diogu Babiloniako atzitzeari,
Antzinako kalizarekin batera urtu da
Martiritza.
Intsentsua
Ahogozatu, koturno garaietan,
Xabalinaz hamaika puska egindako
Ahots-sare baten antzera.
Urruneko zazpi haize ari zaizkigu deika geuri eta geure kanoiei
Mintzak goza ditzagun elefante dantzarako…
III
Arrantzan ari dira gaur ur ilunetan,
Marinela jan-hondarrak amaitzear den tokian...
Palinurus, presondegi galdatan bakarturik, itsaso hilari
Iratzarririk eutsiko diozu gau-kantaren bidez…
Zilarrezko errekastoak zubiaren alde honetan,
Algara oilo-bustiak erauntsian,
Toles-toles eginda urdin biluzi bortxatua
Zer oroitzapen ote du itsasoak bere maitaleaz?
Palinurus, katakonba hutsean maitasunik gabe,
Denborak soilik galduko zaitu…
Ez da ezer geratzen, kea baino ez ekaitzaren ondoren,
Celaneo delako bat, eta haren harpia taldea,
Bai gauez bai beraien sabeleko gorotzez beterik
Dena profanatzen dute atzapar eta hortz kirastuekin.
Adin eta itzalik gabeko maskarak eta eskale-maskarak:
Aienatzen ari diren latorrizko jainko hautsiak…
Kito Palinurus, zuretzat bederen,
Gau eta sukar-ihintzezko asfaltoan:
Negar malkoek ez, eskerronekoek, erdi
Bi eginda, aldarrikatzen dute zure irudi urraezina;
Ur sargoriek, eguzkiak ukituta,
Zugan nagusi den margultasuna jaraunsten dute, etsita;
Palma-olioa bezala antzinako buztinezko katiluan gordeta
Erdi-ahantzitako izena; usin itoa bezala…
Ilunean zabiltzaten arrantzaleak, uhinak
Arrastelatu edo uberaren atzetik zoazten horiek
Eho iezaiozue zuen algarekin itzal bat
Haur mutu batek ezkuta dezan bere biluztasuna…
IV
Danborrak berriro
Eta maskaradun dantzarien antzera,
Laranjondoan
Erbesteko hareen mito gorria.
Bongoak, des
Lotuta, zainak odoletan,
Tarantulen antzera
Euren pozoirik garratzena kenduta,
Urrunera – nola joan baina?
Lapurrek ostotsa erauziko digute…
— Beraz, erantzun bako gutun hilaren antzera,
Gure intsektu-abesbatza rokokoa
Kakofonia ezdeusa da,
Eta hutsala
Kiebra jotakoari
Epaitegiak igorri
Zitazioa bezala;
— Baina antifona, oraino aldarrikatzaile,
Tremoloa,
Arratsa itzalentzako bezala;
Eta haizeek,
Urruneko zazpi kanoiek dei egiten digute
Ishtarrek Tamuzen alde
Egindako auhen zoli batera:
V
Urrun eramandakoengatik negarrez:
Urrun eramandakoengatik;
Urrundutakoengatik…
Uzta soroengatik negarrez:
Danborren auhena da:
Ez dira hazten….
Gizaseme-soroengatik negarrez:
Esposatu antzuengatik;
Hiltzen diren haurrengatik…
Ibai Handiarengatik negarrez:
Haren zaindariek, sabel-zorroa okituta
Soildu egin dute…
Lament of the Drums
I
Lion-hearted cedar forest, gonads for our thunder, / Even if you are very far away, we invoke you: // Give us-our hollow heads of long-drums ... // Antelopes for the cedar forest, swifter messengers / Than flash-of-beacon-flame, we invoke you: // Hide us; deliver us from our nakedness ... // Many-fingered canebrake, exile for our laughter, / Even if you are very far away, we invoke you: // Come; limber our raw hides of antelopes ... // Thunder of tanks of giant iron steps of detonators, / Fail safe from the clearing, we implore you: // We are tuned for a feast-of-seven-souls ...
II
And the drums once more / From our soot chamber, / From the cinerary tower / To the crowded clearing; // Long-drums, we awake / Like a shriek of incense, / The unheard sullen shriek / Of the funerary ram: // Liquid messengers of blood, / Like urgent telegrams, / We have never been deployed / For feast of antelopes ... // And to the Distant — but how shall we go? / The robbers will strip us of our tendons! // For we sense / With dog-nose a Babylonian capture, / The martyrdom / Blended into that chaliced vintage; // And savour / The incense and in high buskin, / Like a web / Of voices all rent by javelins. // But distant seven winds invite us and our cannons / To limber our membranes for a dance of elephants ...
III
They are fishing today in the dark waters // Where the mariner is finishing his rest ... // Palinurus, alone in a hot prison, you will keep / The dead sea awake with nightsong ... // Silver of rivulets this side of the bridge, // Cascades of lily-livered laughter, // Fold-on-fold of raped, naked blue — // What memory has the sea of her lover? // Palinurus, unloved in your empty catacomb, / You will wear away through age alone ... // Nothing remains, only smoke after storm — // Some strange Celaeno and her harpy crew, // Laden with night and their belly's excrement, / Profane all things with hooked feet and foul teeth — // Masks and beggar-masks without age or shadow: / Broken tin-gods whose vision is dissolved ... // It is over, Palinurus, at least for you, // In your tarmac of night and fever-dew : // Tears of grace, not of sorrow, broken / In two, protest your inviolable image; // And the sultry waters, touched by the sun, // Inherit your paleness who reign, resigned // Like palm oil fostered in an ancient clay bowl; / A half-forgotten name; like a stifled sneeze ... // Fishermen out there in the dark — O you / Who rake the waves or chase their wake — // Weave for him a shadow out of your laughter / For a dumb child to hide his nakedness
IV
And the drums / Once more and like masked dancers, / On the orange — / Yellow myth of the sands of exile — // Long-drums dis- / jointed, and with bleeding tendons, / Like tarantulas / Emptied of their bitterest poisons, // And to the Distant — but how shall we go? / The robbers will strip us of our thunder ... // — So, like a dead letter unanswered, / Our rococo / Choir of insects is null / Cacophony / And void as a debt summons served / On a bankrupt; // — But the antiphony, still clamorous, / In tremolo, / Like an afternoon, for shadows; / And the winds / The distant seven cannons invite us / To a sonorous // Ishthar’s lament for Tammuz:
V
For the far removed there is wailing: // For the far removed; / For the Distant ... // The wailing is for the fields of crop: // The drums’ lament is: / They grow not ... // The wailipg is for the fields of men: // For the barren wedded ones; / For perishing children ... // The wailing is for the Great River: // Her pot-bellied watchers / Despoil her ...
