III. Xirulen auhena

 

Marearen joan-etorria… oroitzapenak

elkarren gainean izurrik gabe tolestuta,

nahasian doinu zahar eta berriak

marearen joan-etorria… Ekar iezazkidazu

oroitzapenak, zango trabaka

zela gainean tinko, lirio zuri

eta odolezko arrosa koroa batekin…

 

Abestu xirula erkinari:

Abestu nota berria…

 

Non dira maiatzeko loreak?

non arrosak? Zer ekarriko du

arrastirian neskato urketariak?

Girlanda bat? Esku bete malko?

Abestu xirula erkinari:

Abestu nota berria…

 

Badator Egunsentia

birikak zarpailduta arnasestuka,

egunak arnas hartzen du,

hatsandituta leher egindako zaldiak lez,

soroetara goaz haizearen atzetik

belar-sorbatza eta artoa mailatuz…

 

Arratsa: etxeratu naiz, askojakin hau.

Badator gaua

ubeldu minberak lohituta

Sloan’s mihise zaharretako tarratada berri gogaikarriekin.

 

Entzuten ditugu, pinu kalakariak

gau txoriak eta oihaneko ninfak urrun…

 

Erantzungo al diot euren deiari,

nire baitatik arrastaka atera

neure habia goxotik kanpo, neure oskoletik kanpo

harkaitz artera, bazterrera, gogoberritzera?

Eskainiko al dizkiot Idotori

nire hareazko etxea eta hezurrak

eta elurrezko adabakian berriz egundo idatzi ez?

 

Abestu xirula erkinari.

Abestu nota berri bat.