ERANTZUNA

Antxintxika dabil eta harat-honat parez pareko gelan

barrezka,

            tira, gizona, hik beti nahi izan huen emakume

                        ero bat,

            ezta?

            kar-kar-kar-kar-kar.

            hi beti liluratu izan haute emakume eroek,

            ezta?

            kar-kar-kar-kar-kar.

            eseri hadi, diot nik, kaferako ura berotzen ari

            dun.

jarri gara sukaldeko leiho aldamenean Los Angeles-ko

Igandeetarik batean,

eta diotsat,

            ikusten dun gizon hori paseoan?

            bai, dio berak.

            ba al dakin zer darabilen buruan?

            itaundu diot.

            zer darabil-ba buruan?

            itaundu dit.

            zera zarabilen, diot nik, zera zarabilen

            ogi-xerra bat nahi duela

            almortzutarako.

            ogi-xerra bat almortzutarako?

            bai, imajinatu ahal dun putakume txoro-ostiarik

            ogi-xerra baten guran dabilenik

            almortzutarako?

            ezin diat imajinatu.

jagi eta kafeak zerbitzatu ditut. orain

elkarri begira

gaude. zerbait oker joan da

gauean eta deskubritu nahi dugu

beraren tripako mina izan den

ala nire beherunzkoa

ala zerbait okerragoa.

kafeak goratu ditugu, ogi xigortua busti,

itauna gure begietan ispilatu da

eta gu jarri egin gara sukaldeko leiho aldamenean

Los Angelesko

igandeetarik batean,

zain.