Disoluzio agiriak
Disoluzio agiriak
2019, poesia
128 orrialde
978-84-17051-23-5
azala: Xabier Gantzarain
Jose Luis Otamendi
1959, Azpeitia
 
2022, poesia
2014, poesia
2007, poesia
2000, poesia
1999, narrazioak
1995, poesia
1990, poesia
1987, poesia
 

 

GALIZIAREN BIAOA

 

 

            —I—

 

ibai baten erdian

bizitzeko hautua egin nahi dut

segurtasun handirik gabe

arrazoi handirik gabe

ezer handirik gabe

era askotako isur gaien artean

batzuk uher besteak garden

zauri baten baitan

muga izanik ia beti

balantzan

aldaroka

begietatik izerditan

arrainek bezala

 

kontinenteen jitoan

ur gainean bila

herri bat hautatu nahi dut

abiadaz geldo

nahasi antzean

aiko-maiko apetatsuan

zail, aldakor

 

etxean sarri beste gela batera

desterratu izan dut neure burua

ama hitza leun ebakiz

aita hitza baxutik esanda

txingor zaparrada

patioan entzun eta

bihotzeko harri txikien bila

hasten naiz

nire fantasiak gozatu dituzten

gorputzak goratuz

antzeztu gabeko

elkartasun batean

bizi naizen aldiarekin

bakezkoak egin guran

 

kalean nabilenean

lagun hilen ibilerak

zirrimarratzen ditut

airean

eta inoiz tupust egiten dut

haiek laga argudioetan:

hotz naizenean

ematen didate beroa

eta inoiz iraungitako ferekak

biltzen ditut auto azpitik

edertasun miretsiaren

erlaitz kizkurretan

 

ilargiaren nire alde iluneko

krater batera nahi dut

ardura utzien muturrera

gurarien jatorrian aurrera…

bi lo egingo ditut Galizian

bi lo egingo ditut Galiziarekin

sordinaz apaldu

distira margulean:

zein higatua

zein humanoa

zein hutsa naizen orduka

islatu izan dit Galiziak ia beti

eta zoriontsu ez bagara

nahitaez zorigaiztoko ez garela

 

erdizka egindako

euri batean bezala

osatu ezin den ibai batean

sekula ez non ez nora

esnatuko zaren ez dakizun

biao batean bizitzea bezala

hautatu nahi nuke

erbi-loan

Galizian etzan eta

galegoen ametsetan iratzarri

segurantzia harroetatik ihesi

su hartutako etxe batetik bezala

 

 

            —II—

 

badakit Galiziak

ohildu egingo nauena

goitika eginda

ezin naiz ameskerietan bizi

amuarrain baten

ur azaleko jauziak

airean izoztuta

naukala betiko:

kaleak badaki

bertokoa ez zarena

etxeak igarri dizu

ez zatozena

txango atseginean baizik

jendeak antzeman dizu begiradan

ez zarela luze laketuko

aire pixka bat ostu

lurra igurtzi

hitzak igaroan miretsi

eta bazoaz laster

inoiz desiratu orduko

ozpindutako

euriaren antzera

 

ez zara bertoko

izateko etorri

ez naiz bertoko

egiteko etorri

 

Galiziak ez dit

amarrurik onartu

lur honek zabal

abegiz hartzen du

barrutik hustu

eta bere baitatik

emigratu duena,

herrimina

etxe-min sor bat

ematen du ordain

segurtasun handirik gabe

arrazoi handirik gabe

ezer handirik gabe

ur gainean bila

balantzan

aldaroka

begietatik izerditan

arrainen antzera

 

bi egun barru

Galiziak berriro

ohildu egingo nau

noiz arte ez dakit baina