esperantza jada ez da esperoan egotea

bidea atzerantz egitea ere debekatuta

duen karramarroa zaie itxaropena

ez dute inora joaterik

biharra atzo da

egunero

behin eta berriz

nola bizi etorkizuna

ez dela etorriko dakizunean?

goizean goiz hasita prestatutako jatekoak

afaria banatzen lagundu duzu 1200 anoa

emakumeak eta haurrak dira denak

bi ilaratan

batentzat birentzat hirurentzat laurentzat

menestra pita ogia sagarra koilara

plastikozko poltsa urdin batean

lehen ordu erdia iragan arte

ez zara berba bakar bat ahoskatzeko gai izan

denak daude bi ilara horietan

zure semeak bikotekidea ama amama

eta ohartu orduko berriz ere epaitzen hasi zara

nora begira bizi izan zara urteotan guztiotan

thank you esaten dizute thank you my friend

ez dituzu emakume horien begiradak ahantzi gura

ez dituzu haur horien irriak ahaztu nahi

badakizu etxeko epelera itzulitakoan

joan egingo zaizkizula oroimenetik

ez dituzula akorduan gordeko

eta horrek bertoko egunerokoaren aitzakiapean

urrundu egingo zaituela ilara hartatik

herritarrak izan nahi duten emakumeak

ume bizi nahi duten haurrak

pertsona zahartu gura duen jendea