Aurkibidea
[ez, ez nazazu itzali oraindik]
[poetek gauez egiten dute lan]
[zugan ezagutu nituen mirariak]
[bart osteria Giocondaren behealdean]
[eta horregatik ez dizut telefonoz deituko]
[atean pilatzen dira biktimak]
[pentsamendu, hitzik gabe nago]
[iztaiak arimaren indarra dira]
[epai latzak idatzi ditut zuretzat]
[han behean, kondenatuak hiltzen ziren lekuan]
[lerroak pilatutako hautsa dira]
[heriotzaren itxura batzuetan]
[hogeita batean jaio nintzen udaberriz]
[espazio espazio handia nahi dut]
[soka lepoan jartzen zigutenean]
[ez dut inoiz Taranto eder ikusiko]
[eta zuk, beldurraren gaizkileak]
[o madarikatu, Jauna, traizio egin zidana]
[nire poesia sua bezain kartsua da]
[entzun gauzak azkar pasatzen]
[gazte guztiei gomendatzen diet]
Aurkibidea
[ez, ez nazazu itzali oraindik]
[poetek gauez egiten dute lan]
[zugan ezagutu nituen mirariak]
[bart osteria Giocondaren behealdean]
[eta horregatik ez dizut telefonoz deituko]
[atean pilatzen dira biktimak]
[pentsamendu, hitzik gabe nago]
[iztaiak arimaren indarra dira]
[epai latzak idatzi ditut zuretzat]
[han behean, kondenatuak hiltzen ziren lekuan]
[lerroak pilatutako hautsa dira]
[heriotzaren itxura batzuetan]
[hogeita batean jaio nintzen udaberriz]
[espazio espazio handia nahi dut]
[soka lepoan jartzen zigutenean]
[ez dut inoiz Taranto eder ikusiko]
[eta zuk, beldurraren gaizkileak]
[o madarikatu, Jauna, traizio egin zidana]
[nire poesia sua bezain kartsua da]
[entzun gauzak azkar pasatzen]
[gazte guztiei gomendatzen diet]
Atzo mina jasan nuen,
ez nekien aurpegi odoleztatua zuenik
metal gogorreko ezpainak,
etorkizun falta garbia.
Minak ez du gerorik
belaunburu indartsuak blokeatzen dituen
zaldi-muturra da,
baina atzo baxu erori nintzen,
nire ezpainak itxi egin ziren
eta beldurra nire bularrean sartu zen
txistu sakonez
eta iturriek loratzeari utzi diote,
bere ur samurra
lo hartzerakoan hondoratzen nintzeneko
min-itsasoa besterik ez zen,
baina betiereko aingeruen
beldur nintzen orain.
Baina hain gozoak eta irmoak badira,
zergatik izutzen nau mugitu ezinak?
Ieri ho sofferto il dolore, / non sapevo che avesse una faccia sanguigna, / le labbra di metallo dure, / una mancanza netta d’orizzonti. / Il dolore è senza domani / è un muso di cavallo che blocca / i garretti possenti, / ma ieri sono caduta in basso, / le mie labbra si sono chiuse / e lo spavento è entrato nel mio petto / con un sibilo fondo / e le fontane hanno cessato di fiorire, / la loro tenera acqua / era soltanto un mare di dolore / in cui naufragavo dormendo, / ma anche allora avevo paura / degli angeli eterni. / Ma se sono così dolci e costanti / perché l’immobilità mi fa terrore?