Aurkibidea
[ez, ez nazazu itzali oraindik]
[poetek gauez egiten dute lan]
[zugan ezagutu nituen mirariak]
[bart osteria Giocondaren behealdean]
[eta horregatik ez dizut telefonoz deituko]
[atean pilatzen dira biktimak]
[pentsamendu, hitzik gabe nago]
[iztaiak arimaren indarra dira]
[epai latzak idatzi ditut zuretzat]
[han behean, kondenatuak hiltzen ziren lekuan]
[lerroak pilatutako hautsa dira]
[heriotzaren itxura batzuetan]
[hogeita batean jaio nintzen udaberriz]
[espazio espazio handia nahi dut]
[soka lepoan jartzen zigutenean]
[ez dut inoiz Taranto eder ikusiko]
[eta zuk, beldurraren gaizkileak]
[o madarikatu, Jauna, traizio egin zidana]
[nire poesia sua bezain kartsua da]
[entzun gauzak azkar pasatzen]
[gazte guztiei gomendatzen diet]
Aurkibidea
[ez, ez nazazu itzali oraindik]
[poetek gauez egiten dute lan]
[zugan ezagutu nituen mirariak]
[bart osteria Giocondaren behealdean]
[eta horregatik ez dizut telefonoz deituko]
[atean pilatzen dira biktimak]
[pentsamendu, hitzik gabe nago]
[iztaiak arimaren indarra dira]
[epai latzak idatzi ditut zuretzat]
[han behean, kondenatuak hiltzen ziren lekuan]
[lerroak pilatutako hautsa dira]
[heriotzaren itxura batzuetan]
[hogeita batean jaio nintzen udaberriz]
[espazio espazio handia nahi dut]
[soka lepoan jartzen zigutenean]
[ez dut inoiz Taranto eder ikusiko]
[eta zuk, beldurraren gaizkileak]
[o madarikatu, Jauna, traizio egin zidana]
[nire poesia sua bezain kartsua da]
[entzun gauzak azkar pasatzen]
[gazte guztiei gomendatzen diet]
Errazagoa izango litzateke niretzat
eskailera ilunok zuregana jaistea,
otso antzuak gauean bezala
erasotzen nauten desioaren eskailerok.
Badakit nire fruituak hartuko zenituzkeela
barkatuta daudela dakiten eskuez...
Eta badakit maitasun
kastoz, infinituz, tristuraren erresumaz maite nauzula...
Baina zuregatik egindako negarra leundu egin dizut
egunez egun argi betean
eta isilik bidali dut berriro nire begietara
zuri begira daudenean, izarretan bizi baitira.
E pił facile ancora mi sarebbe / scendere a te per le pił buie scale, / quelle del desiderio che mi assalta / come lupo infecondo nella notte. // So che tu coglieresti dei miei frutti / con le mani sapienti del perdono... // E so anche che mi ami di un amore / casto, infinito, regno di tristezza... // Ma io il pianto per te l’ho levigato / giorno per giorno come luce piena / e lo rimando tacita ai miei occhi / che, se ti guardo, vivono di stelle.