Poesia kaiera
Poesia kaiera
Miroslav Holub
itzulpena: Karlos Cid Abasolo
2016, poesia
64 orrialde
978-84-92468-90-4
Miroslav Holub
1923-1998
 
 

Arbaso handiak

 

Gauez

haien siluetak zeru hutsaren kontra

marrazten dira

Troiako zaldi-erregimentuaren moduan.

Haien marmarioa putzuko

ur nabarmen bizitik

igotzen da.

 

Hala ere,

arrautza kraskatzen den bezala eguna lehertzen denean

eta zuzenean gizon armatu borradunak jaiotzen direnean

eta amak odoletan blai daudenean,

 

haiek aza-hostozko hegalak

dituzten tximeletak dirudite,

lainozko jelea dirudite,

ume-marra zimel batek kalkatua,

 

haien apenas markaturiko

eskuak dardarka daude,

 

arnasa hartzea ahazten zaie

eta hitz ulergarri

soil bat esatearen beldur dira.

 

Finean,

birusetatik substantzia heredagarri gehiago ditugu

haiengandik baino.

 

Ez dute indarrik.

Eta gu indarrik ez dutenen

indarra behar gara izan.

 

Velcí předkové

V noci / jejich siluety se rýsují / proti prázdnému nebi / jako pluk trojských koní. / Jejich šepot stoupá ze studní / vody evidentně živé. // Když však / vypukne den, jako když praskne vejce, / a rodí se rovnou ozbrojenci s pendreky / a matky zhluboka krvácejí, // oni jeví se motýly s křídly / ze zelných listů, / jeví se rosolem z mlhy, / obkresleným vadnoucí infantilní linkou, // jejich sotva naznačené / ruce se klepou, // zapomínají dýchat / a bojí se říci jedno jediné / srozumitelné slovo. // Konec konců, / z virů máme víc dědičné hmoty / nežli z nich. // Nemají sílu. / A my máme být síla těch, / co nemají sílu.