Gogoeta labur bat karpak hiltzeaz

Mazoa

eta ganibeta hartu

eta behar den tokian

jotzen da karpa, zirkin gehiegi egin ez dezan, zeren

zirkin egiteak konplikazioak baizik ez baitakartza eta irabaziak gutxitzen.

Eta begiraleek begiak erdi itxi, trebezia miretsi,

eta diru-zorroa arakatzen dute. Eta papera prest dago

biltzeko. Eta tximiniei kea darie.

Eta Gabonak leihoetara agertu, zorutik herrestan ibili,

eta baldeetan plisti-plasta egiten dute,

Halakoxea da pozaren legea.

Karpa animalia egokia ote den baino ez zait otu.

Zeren eta askoz animalia hobea litzateke

luzatuta — ezarrita — oratuta

bere begi urdinak jiratuko lizkiekeena

mazo, ganibet, diru-zorro, paper,

begirale, tximinia

eta Gabonei

eta zerbait esatera

iritsiko litzatekeena. Adibidez:

Hauek dira nire egunik onenak; hauek dira nire urrezko egunak.

Edo:

Nire gaineko zeru izartsua eta nire baitako lege etikoa.

Edo:

Eta, hala ere, jira-biraka dabil.

Edo, bederen:

Aleluia!

* Karpa Gabon Gaueko janari nagusia izaten zen txekoslovakiarrentzat (eta izaten da txekiarrentzat). Karpa-saltzaileek kaleetan baldeak jarri eta hor dauzkate arrain horiek, uretan igeri, eta bitako bat: saltzaileak bertan hiltzen du karpa, bezeroak hala erabakita, edo, bestela, bizirik eraman dezake etxera erosleak: behin etxean, bainuontzia urez bete eta bertan dauka bizirik, Gabon Gaueko afaria prestatu arte (itzultzailearen oharra).