Y doktorearentzako gutunak

 

                   [...]

 

Berriro helduko diot, Y doktorea,

zikinkeriari buruz nire senak dioenarekin gainezka den

sekulabelardiko diario honi.

Zertarako idatzi diario bat,

norbere zikinkeria aztertzeko ez bada?

(1962ko urtarrilaren 1a)

 

                   [...]

 

Maite dut epel hitza.

Jasanezina da ia,

hain heze eta arnasgarri.

Erizain sentitzen dut lurra,

nire negua sendatzen.

Lurra sentitzen dut,

zizareak gorantz labain,

inurriak tik-tak,

haritz hostoa gorozki baten eran, ustel,

eta oloa aingeru legez gora altxatzen.

Hasiera batean,

hori liteke uda:

lur honen zentzua

edo zeurea bera.

(1962ko ekainaren 3a)

 

                   [...]

 

Jainkoarengandiko exilioa baino ez da bakardade hau.

(1963ko apirilaren 1a)

 

                   [...]

 

Gero bala bat ematen dit irents dezadan,

lotarako pastilla bat da.

Hildako haurrek osatutako sabel honetan natza:

heriotzaren gas horiak botatzen dituzte umeek korroskadaka,

eta euren amak amildu egiten zaizkit, begi eta belaun, nire gainera;

haietako bakoitza azken aldiz, haietako bakoitza zinez hilik.

Eskailera tolesgarriaren gorenean dago artean soldadua,

zakil gorria niganantz erakusle, erranaz:

ez da deus pertsonala.

(1969ko abenduaren 17a)

 

                   [...]

 

Zoriontsu naiz gaur bizitzako izarekin.

Maindire guztien garbiketa egin dut.

Zintzilik jarri eta ikusi ditut izarak

kaioen modura zalapartaka aireratzen.

Lehortu direnean askatu maindireak sokatik

eta aurpegia murgildu dut izara artean.

Bertan zen munduko oxigeno guztia.

Bertan zeuden munduko haur guztien oinak.

Munduko aingeru guztien hankarteak.

Filadelfiako goizeko lehen musu guztiak.

Espaloian txingoka ibiltzeko jolas guztiak.

Bertan zeuden, trapuz egindako mila poney.

Hau da, beraz, zoriona,

artisau nekaezin hori.

(1970eko azaroaren 9a)

 

Letters to Dr. Y.

I begin again, Dr. Y., / this neverland journal, / full of my own sense of filth. / Why else keep a journal, if not / to examine your own filth? January 1, 1962

I love the word warm. / It is almost unbearable — / so moist and breathlike. / I feel the earth like a nurse, / curing me of winter. / I feel the earth, / its worms oiling upward, / the ants ticking, / the oak leaf rotting like feces / and the oats rising like angels. / In the beginning, / summer is a sense / of this earth, / or of yourself. June 3, 1962

This loneliness is just an exile from God. April 1, 1963 /

Then he gives me a bullet to swallow / like a sleeping tablet. / I am lying in this belly of dead babies / each one belching up the yellow gasses of death / and their mothers tumble, eyeballs, knees, upon me, / each for the last time, each authentically dead. / The soldier stands on a stepladder above us / pointing his red penis right at me and saying, / Don’t take this personally. December 17, 1969

I am happy today with the sheets of life. / I washed out the bedsheets. / I hung out the bedsheets and watched them / slap and lift like gulls. / When they were dry I unfastened them / and buried my head in them. / All the oxygen of the world was in them. / All the feet of the babies of the world were in them. / All the crotches of the angels of the world were in them. / All the morning kisses of Philadelphia were in them. / All the hopscotch games on the sidewalks were in them. / All the ponies made of cloth were in them. / So this is happiness, / that journeyman. November 9, 1970