Aurkibidea
Sarrera. Koldo Izagirre
Hariaren desbiribiltzea
Nire bizitzaren haria duela berrogei urte hasi zen
desbiribiltzen munduan
borroka zailezko errepide patarretan
nekean eta ametsetan.
Nire izenik ez dut esango —zer munta du izenak
zauriak denonak direnean?
Gaztetan armak hartu nituen
ideia sinple batzuen sustengutan
ideien izenik ez dut esango
—zer munta dute ideiek haien aldeko lehia bat denean?
estrosadak prestatu nituen, heriotzak
eztanda gorriak erein gauaren errai ixiletan
bahitu, lagunak galdu, zehazki kolpatu
eta ber zehaztasunez kolpeak eraman
gerlan ari nintzen eta gerlan ari denak badaki zeri dagokan.
Nire saria ez zen garaitza izan
baina ihesa, eta herri urrunaren oroitmin arrailgarria
desolaziozko herbeste batean.
Itsasoa zeharkatu nuen, eta orain kontinente berri honi
ematen diot ene indarra
gibelean utzi zaharrari ene nigarra.
Farabundo Martiko azken ofensiban ibili naiz
Guayacal bataloiko kapitain.
Atzo preso hartu naute.
Bihar Carolinan edo Missourin
jaiotako berun puska batek zigilatuko du
nire adimenaren jauregia
bolborazko zigilu baten segurtasun eternoan.
Nire bizitzaren haria antzina abiatu zen
desbiribiltzen munduan.
Zer marrazki eihotzeko inork ez du jakingo sekulan.
w1992