KALAMASTRA

kolonizatua daukat imajinazioa

baina bakezaleek ez naute oraindik

herritartasun lirikoaren fase berrira

miseria normalizatuko egungo estilora

girotu

kalamastra dut larritasuna

sukarrez argindarrez eta mudantzan

baina lekuz aldatu gabe,

erlaxa dezaket

ispilura begiratuz

            eternalki organiko

            eta ilusiorik gabe

pozez putz egin eta

kaiku mozoloak izan ezik

mundu osoa desagertzen denean bezala

glaziar bat ere badaukat

adimena bezain kolonizatua

milaka urte eta gero

niregain urtzea erabaki duena,

zoriontasun apur batengatik

errealitate guztia prostituitzen dizu

eta inozentzia du izena