ERREALITATE

izara gozatsuaren ukituez durduzatua

logura

niregan katonatua

etxekotasun plantak eginez

urte luzeetako harremana

hogeita hamar eternitate eta ez da zerik

errealitate

hegohaize tonuz gaur hezetasunez jaioa

galdatua

dena zait erabateko baretasuna

tolesbako haize finaren ostean itzuli zara

janztura kikildurik gabe

eguzkia saihestuz

durunda haragi biziatutako

itsas honetarantz erakarriz

zurrumurru boladan datorkit

zure denborale jolasgarria

baretasuna heriotzez hilik

airea estuturik

utz nazazu pixka batean

susma zaitzadan

urrunean

presarik gabe

elegante

bizitza osoa dugu

osatu zaitez

errealitate

laparen gisa niri josia

ez galderarik ez homiliarik

ezin dut arnastu

musukatu marruskatu barik

ekintasun gupidagabea

utz nazazu lanean

nire hurrengo okerkuntzan

pentsatu dibergente

nola kontatu neurriz eta egiatasunez

haizetza filosofikoek inguratuta

        fruta-algoritmorik gabe

        nire eguneroko herio nokturnoa

        hornituko duen planik eta

        gaubeila sostengatuko duen

        urre-eurizko kontsoladore

        afrikarrik gabe

beti dantzan zauri etxekoien eta

herdoildutako tulen artean errealitate

kako-iltze

hobeto egin nezake

nire hurrengo errakuntzan

utziko baninduzu lanean

pentsatu dibergente

nola azaldu

oharkabean nire heriotzarekin

bizitza eztitzen duzunean

berriro jaiotzeko parada barik

traidorea ni

bakarki utziko zaitut

nire dantzarik eta hutsaldirik gabe

ezereztuko zara

zinez

istant batean

ni musukatzeko

neurririk gabe

malerus ostikoka

badoa zure bizitza

badoa