TEMPUS

        (Anakrusari zor)

                        Sekula ez nuen esperimentatu halako isiltasunik.

                        Lurrean bizilagunik egongo ez balitz bezala.

                                                              Samuel Beckett

Orbelak zirimolatan darabiltza haizeak.

baina abarrak ez dira hara eta hona okertzen.

Usoen marmarra bai. Usoen astrapala zoroa.

Haizeak eramandako hostoen bila usoak.

Haurrak jolasean. Haurrak harriak jaurtitzen.

Joan diren egunak iragartzen dituzten egunkari orriak.

Haizeak urrun daramatza udagoieneko orbelak.

Zapatak erantzi eta belarretan utzi zituen.

Txikiak ziren bere oinak.

Nire eskuen tamainakoak.

Zapata hutsak belarretan.

Haizea sartzen zen zapatetan.

Haizeak udagoieneko azken hostoak eraman zituen,

zapata hutsak belar gainean haizea okatzen.

Bere oinei begira igaro zen udagoiena.

Bere oinei begira igaro zen negua.

Bere oinei begira igaro zen udalehena.

Amaitu egiten dira egun guztiak

baina orduko hura ez.

Nire oinei begiratu eta barre egin zuen.

Handiak ziren nire oinak.

Bere zapatak laztandu nituen astiro.

Bere zapaten leuntasuna,

larru hotza, biguntasuna.

Nire oinei begiratu eta barre egin zuen.

Bere zapaten barruan sartu nituen nire oinak

eta betirako isildu zen.

Amaitu egiten dira egun guztiak

baina orduko hura ez.

Eta nik amaiera bat nahi dut,

amaiera bat behar dut.

Zapata hutsak belar gainean haizea okatzen.

Kantu bat oinutsik.

Lili bat hartu eta hostoz hosto erantzi

eta harek zu ere... Harek zu ere zer?

Lili bat hartu eta hostoz hosto erantzi...

Nor zinen egun hartan? Jakin nahi al duzu?

Nik esango dizut: txikiak ziren zure oinak.

Orbelak zirimolatan darabiltza haizeak.

baina abarrak ez dira hara eta hona okertzen.

Zapatak erantzi eta belarretan utzi zenituen.

Txikiak ziren zure oinak.

Nire eskuen tamainakoak.

Zapata hutsak belarretan.

Haizea sartzen zen zure zapatetan.

Haizeak udagoieneko azken hostoak eraman zituen,

zapata hutsak belar gainean haizea okatzen.

Nire oin handiak sartu nituen

zure zapata txikietan

eta betirako isildu zinen.

Harrezkero isiltasuna baino ezin dut entzun,

eta nik amaiera bat nahi dut,

amaiera bat behar dut,

nahiz eta... nire oin handiekin

zure zapata txikiak apurtu.

Lili bat hartu eta hostoz hosto erantzi

eta harek zu ere amets

eta harek zu ere erantzi

Egun hartaz geratzen dena.

Ni, soilik ni.

Egun haren amaiera.

Ni, bakarrik ni.

Nahiz eta nire oin handiekin

zure zapata txikiak apurtu.

Haizea okatzen dut ito arte.

Haizea okatzen dut noizbait

oin txikiak dituen norbaitek

belarretan utzitako zapatek

okatzen duten haizea izan arte.