Aurkibidea
[ez, ez nazazu itzali oraindik]
[poetek gauez egiten dute lan]
[zugan ezagutu nituen mirariak]
[bart osteria Giocondaren behealdean]
[eta horregatik ez dizut telefonoz deituko]
[atean pilatzen dira biktimak]
[pentsamendu, hitzik gabe nago]
[iztaiak arimaren indarra dira]
[epai latzak idatzi ditut zuretzat]
[han behean, kondenatuak hiltzen ziren lekuan]
[lerroak pilatutako hautsa dira]
[heriotzaren itxura batzuetan]
[hogeita batean jaio nintzen udaberriz]
[espazio espazio handia nahi dut]
[ez dut inoiz Taranto eder ikusiko]
[eta zuk, beldurraren gaizkileak]
[o madarikatu, Jauna, traizio egin zidana]
[nire poesia sua bezain kartsua da]
[entzun gauzak azkar pasatzen]
[gazte guztiei gomendatzen diet]
Aurkibidea
[ez, ez nazazu itzali oraindik]
[poetek gauez egiten dute lan]
[zugan ezagutu nituen mirariak]
[bart osteria Giocondaren behealdean]
[eta horregatik ez dizut telefonoz deituko]
[atean pilatzen dira biktimak]
[pentsamendu, hitzik gabe nago]
[iztaiak arimaren indarra dira]
[epai latzak idatzi ditut zuretzat]
[han behean, kondenatuak hiltzen ziren lekuan]
[lerroak pilatutako hautsa dira]
[heriotzaren itxura batzuetan]
[hogeita batean jaio nintzen udaberriz]
[espazio espazio handia nahi dut]
[ez dut inoiz Taranto eder ikusiko]
[eta zuk, beldurraren gaizkileak]
[o madarikatu, Jauna, traizio egin zidana]
[nire poesia sua bezain kartsua da]
[entzun gauzak azkar pasatzen]
[gazte guztiei gomendatzen diet]
Soka lepoan jartzen zigutenean
eta autodeuseztatzea errazteko
botila-zati zikinekin batera
biluzik botatzen gintuztenean,
orduan, fronte bustietan
agertu zen lorategi sakratuen izerdia,
olibondoen lorategi madarikatuena.
Erizain zerriek
gure gonak altxatzen zituztenean
eta keinu egin, keinu berdeak egin,
une horretan bertan
lapidazioa nahi izaten genuen.
Cerlettiren mendekoak izateagatik,
komun-ontzi batean sartu gintuztenean,
orduan irabazi zuen Gestapok
eta gure gorputz madarikatuak
ez ziren ausartzen ukabila altxatzera ezker-eskuin
gizonen berpizkundeagatik.
Baina orain Gestapo jo nahi dugu
eta gillotina ezarri nahi dugu
eta baita Frantziako Iraultza ere,
objektu zitala zegoen patioan bertan
gure gizonen gorabeherengatik,
isiltasun bizkorraren gillotina gorra
psikiatra makurtuen buruentzat.
Lurrean ikusi nahi ditugu
ping pong pilotak bezala.
Denbora askoan, jokoaren palak kendu zizkiguten,
bolak izan ginen alde batetik bestera, beisbol-jokoak.
Nahikoa da, guk ere jolastu nahi dugu
eta nik lurra zulatzea maite dudanez
eroen jolas dibertigarrietarako eremu hau eraikiko dut.
Guk gailurretan egiten dugu literatura
izotz punten erdian
eta hatsa berreskuratzeko behazuna edaten dugu,
baina guk izotz gainean egiten dugu dantza
minaren aireko indar guztiarekin,
eta silfide puruenak imitatzen ditugu,
gure intziri gozoenak botatzen ditugunean.
Horrelako ezerk ez du maiteminduko
odol eta iruzur
eta mentalki disolbatuta ez dauden odol-koaguluen egarri den jendetza.
Eta horrela, gaur ere, azken zentimora arte gastatu dut
hitza
ilargira txangoa egiteko
Orlandoren zentzua amaitzen zen tokian,
baina Paolo Pini eroaren urrezko pinakulua
amaituko ez den tokian.
Quando ci mettevano il cappio al collo / e ci buttavano sulle brandine nude / insieme a cocci immondi di bottiglie / per favorire l’autoannientamento, / allora sulle fronti madide / compariva il sudore degli orti sacri, / degli orti maledetti degli ulivi. / Quando gli infermieri bastardi / ci sollevavano le gonne putride / e ghignavano, ghignavano verde, / era in quel momento preciso / che volevamo la lapidazione. / Quando venivamo inchiodati in un cesso / per esser sottoposti alla Cedetti, / era in quel momento che la Gestapo vinceva / e i nostri maledettissimi corpi / non osavano sferrare pugni a destra e a manca / per la resurrezione degli uomini. / Ma la Gestapo noi adesso vogliamo colpirla / e vogliamo instaurare la ghigliottina / ed anche la rivoluzione francese, / proprio sul patio ove sorgeva l’oggetto infame / delle nostre vicissitudini di uomini, / la ghigliottina sorda dal vorticoso silenzio / per le teste degli psichiatri adunchi. / Noi vogliamo vederle rotolare per terra / come delle palle da ping pong. / A lungo fummo calati nelle racchette del gioco, / a lungo fummo palle volo, giochi di baseball. / Adesso basta, vogliamo giocare anche noi / e io che amo zappare la terra / costruirò questo campo per i ludi gioiosi dei pazzi. / Noi la letteratura la facciamo sui vertici / in mezzo a picchi di ghiaccio / e beviamo fiele per riprendere fiato, / ma noi balliamo sui ghiacci / con tutta la forza aerea del dolore, / e imitiamo le silfidi più pure, / quando diamo i nostri gemiti più dolci. / Nulla più di questo potrà innamorare la folla / assetata di sangue e di imposture / e di grumi di sangue non mentalmente dissolti. / E così anche oggi ho speso fino all’ultimo centesimo di parola / per dare la mia escursione alla luna / là dove finì il senno di Orlando, / ma dove non finirà il pinnacolo d’oro / del Paolo Pini demente.