Poesia kaiera
Aurkibidea
[ez, ez nazazu itzali oraindik]
[poetek gauez egiten dute lan]
[zugan ezagutu nituen mirariak]
[bart osteria Giocondaren behealdean]
[eta horregatik ez dizut telefonoz deituko]
[atean pilatzen dira biktimak]
[pentsamendu, hitzik gabe nago]
[iztaiak arimaren indarra dira]
[epai latzak idatzi ditut zuretzat]
[han behean, kondenatuak hiltzen ziren lekuan]
[lerroak pilatutako hautsa dira]
[heriotzaren itxura batzuetan]
[hogeita batean jaio nintzen udaberriz]
[espazio espazio handia nahi dut]
[soka lepoan jartzen zigutenean]
[ez dut inoiz Taranto eder ikusiko]
[eta zuk, beldurraren gaizkileak]
[o madarikatu, Jauna, traizio egin zidana]
[nire poesia sua bezain kartsua da]
[entzun gauzak azkar pasatzen]
[gazte guztiei gomendatzen diet]
Aurkibidea
[ez, ez nazazu itzali oraindik]
[poetek gauez egiten dute lan]
[zugan ezagutu nituen mirariak]
[bart osteria Giocondaren behealdean]
[eta horregatik ez dizut telefonoz deituko]
[atean pilatzen dira biktimak]
[pentsamendu, hitzik gabe nago]
[iztaiak arimaren indarra dira]
[epai latzak idatzi ditut zuretzat]
[han behean, kondenatuak hiltzen ziren lekuan]
[lerroak pilatutako hautsa dira]
[heriotzaren itxura batzuetan]
[hogeita batean jaio nintzen udaberriz]
[espazio espazio handia nahi dut]
[soka lepoan jartzen zigutenean]
[ez dut inoiz Taranto eder ikusiko]
[eta zuk, beldurraren gaizkileak]
[o madarikatu, Jauna, traizio egin zidana]
[nire poesia sua bezain kartsua da]
[entzun gauzak azkar pasatzen]
[gazte guztiei gomendatzen diet]
Koloreak
Atseden hartzen badut, begien
iraulketa mantsoan, geldiarazi egiten nau
zorioneko kolore gehiegikeriak;
hemen ez naiz jada ihesbide edo fantasien beldur
baina “sarketak” indargabetzen nau.
Maite ditut koloreak, irrika
geldigaitz, konponezin, bizi baten garaiak,
azalpen apal eta subiranoa
nire arnasbidearen arrazoi kosmikoei.
Argiak bultzatzen nau, baina koloreak
arindu, gorputzaren ezintasuna
predikatuz, ederra, baina oraindik lurtarregia.
Eta nire buruari ematen diodan kolorearen arabera
oroitzen naiz tarteka nire itxuraz
eta, beraz, nire mugaz.
Colori
S’io riposo, nel lento divenire / degli occhi, mi soffermo / all’ eccesso beato dei colori; / qui non temo più fughe o fantasie / ma la “penetrazione” mi abolisce. // Amo i colori, tempi di un anelito / inquieto, irresolvibile, vitale, / spiegazione umilissima e sovrana / dei cosmici “perché” del mio respiro. // La luce mi sospinge ma il colore / m’attenua, predicando l’impotenza / del corpo, bello, ma ancor troppo terrestre. / Ed è per il colore cui mi dono / s’io mi ricordo a tratti del mio aspetto / e quindi del mio limite.