Aurkibidea
[ez, ez nazazu itzali oraindik]
[poetek gauez egiten dute lan]
[zugan ezagutu nituen mirariak]
[bart osteria Giocondaren behealdean]
[eta horregatik ez dizut telefonoz deituko]
[atean pilatzen dira biktimak]
[pentsamendu, hitzik gabe nago]
[iztaiak arimaren indarra dira]
[epai latzak idatzi ditut zuretzat]
[han behean, kondenatuak hiltzen ziren lekuan]
[lerroak pilatutako hautsa dira]
[heriotzaren itxura batzuetan]
[hogeita batean jaio nintzen udaberriz]
[espazio espazio handia nahi dut]
[soka lepoan jartzen zigutenean]
[ez dut inoiz Taranto eder ikusiko]
[eta zuk, beldurraren gaizkileak]
[o madarikatu, Jauna, traizio egin zidana]
[nire poesia sua bezain kartsua da]
[entzun gauzak azkar pasatzen]
[gazte guztiei gomendatzen diet]
Aurkibidea
[ez, ez nazazu itzali oraindik]
[poetek gauez egiten dute lan]
[zugan ezagutu nituen mirariak]
[bart osteria Giocondaren behealdean]
[eta horregatik ez dizut telefonoz deituko]
[atean pilatzen dira biktimak]
[pentsamendu, hitzik gabe nago]
[iztaiak arimaren indarra dira]
[epai latzak idatzi ditut zuretzat]
[han behean, kondenatuak hiltzen ziren lekuan]
[lerroak pilatutako hautsa dira]
[heriotzaren itxura batzuetan]
[hogeita batean jaio nintzen udaberriz]
[espazio espazio handia nahi dut]
[soka lepoan jartzen zigutenean]
[ez dut inoiz Taranto eder ikusiko]
[eta zuk, beldurraren gaizkileak]
[o madarikatu, Jauna, traizio egin zidana]
[nire poesia sua bezain kartsua da]
[entzun gauzak azkar pasatzen]
[gazte guztiei gomendatzen diet]
Zainak haz daitezen orain
adar xaramelaren nahas-mahasean
ni argiztatzeko hautagaien artean
aukeratu zintuen patuari zirika...
Espazio librean, erreprimitutako tentsio
bolumen oro modelatu egiten da
mugimenduaren berotasunean eta odolusten naiz
orain “benetako” kantuz
nire biluztasun hezurtsua unibertsoaren orgia
madarikatura daramadala, edo bizitzaren
biluztasun perfektura,
edo sugar gupidagabeek jadanik
hila den materia birmoldatzera: zugan hartzen dut neure burua,
oihartzunek infinituraino bultzaturik.
Lasciando adesso che le vene crescano / in intrichi di rami melodiosi / inneggianti al destino che trascelse / te fra gli eletti a cingermi di luce... / In libertà di spazio ogni volume / di tensione repressa si modella / nel fervore del moto e mi dissanguo / di canto “vero” adesso che trascino / la mia squallida spoglia dentro l’orgia / dell’abbandono. O, senza tregua più, / dannata d’universo, o la perfetta / nudità della vita, / o implacabili ardori riplasmanti / la già morta materia: in te mi accolgo / risospinta dagli echi all’infinito.