Deolaren gogoetak

Deolak goiza igarotzen du kafetegian jesarririk

eta inork ez dio begiratzen. Ordu honetan hirian guziak dabiltza korrika

egunsentiko eguzki freskoaren azpian. Ez du inor bilatzen

Deolak ere, baina bare pipatzen du eta goiza arnasten.

Ostatuan egon den bitartean, ordu honetan, lo egin behar izan du

indarra berreskuratzeko: ohe gaineko estera

lohitzen zioten zapataz soldaduek eta langileek,

bizkarra hondatzen dioten bezeroek. Baina bestelakoa da egun argiz:

egin daiteke lan finagoa, akidura gutxiagoz.

Atzoko gizonak goiz iratzarri zuen,

muxu eman eta eraman (geratuko nintzateke, laztana,

Torinon zurekin, posible izango banu) estaziora

bidaia ona iragartzera.

Durduzaturik baina fresko dago oraingoan,

eta aske izatea du atsegin Deolak, eta bere esnea edatea

eta brioxeak jatea. Goiz honetan erdi-emaztea da

eta, oinezkoei begiratzen badie, ez aspertzearren da soilik.

Ordu honetan ostatuan lo egiten du jendeak eta usain hertsia dago

(nagusia pasieran ibiltzera doa) ergelarena egitea da han barruan geratzea.

Lokaletan ibiltzeko arratsetan, presentzia beharrezkoa da

eta ostatuan, hogeita hamar urterekin, galdua da geratzen zaion apurra.

Deola jesarririk dago ispiluari erakutsiz soslaia

eta kristalezko islan ikusten du bere burua. Bisaia apur bat zurbil,

ez da geldirik gelditu den kea. Beltzuritu egin da.

Marik zuen kemena beharko luke berak ere, ostatuan

irauteko (izan ere, andre laztana, gizonak

hona etortzen dira gutiziak asetzera, ez banantze aldera,

ez emaztearengandik ez amorantearengandik) eta Marik lan egiten zuen

aspergaitz, adorez beterik eta sasoi betean.

Kafetegi aurreko oinezkoek ez diote Deolari arreta galarazten,

soilik lan egiten duenez arratsez, konkista mantsoetan,

bere lokaleko musikaz lagundurik. Begiratuak eginez

bezeroren bati edo haren oina bilatuz, atsegin ditu orkestrak

(maitasun eszena bateko aktorearen kutsua ematen diotenak)

gazte aberats baten konpainian. Aski du bezero bakarra

bizimodua ateratzeko arratsero. (Beharbada, atzoko gizonak

zinez eramango ninduen berarekin). Bakarrik egon, hala nahi badu,

goizez, eta kafetegian jesarri. Ez bilatu inor ere.