«Jacques eta Nagusia»

90eko urriaren 18an

estreinatu zen,

Gasteizeko XV. Nazioarteko Antzerki Jaialdian

ERREPARTOA

JACQUES: Xabier Agirre

NAGUSIA: Patxi Santamaria

SAINT-OUENGO ZALDUNA: Anjel Maria Alkain

AGATHE: Maribi Arrieta

JUSTINE: Olatz Beobide

DEMONTRE SEMEA: Jon Ezkurdia

DEMONTRE ALARGUNA: Maribi Arrieta

OSTALARIA: Idoia Sagarzazu

ZERBITZARIAK: Anjel Maria Alkain

Jon Ezkurdia

MARKESA: Jon Ezkurdia

AMA: Olatz Beobide

ALABA: Maribi Arrieta

KOMISARIOA: Jon Ezkurdia

AGATHEren AMA: Idoia Sagarzazu

ATABALARIA: Olatz Beobide

BORREROA: Anjel Maria Alkain

ESZENOGRAFIA DISEINUA: Jon Berrondo

JANTZIEN DISEINUA: Txema Nogues

ARGIEN DISEINUA: Ricard Martinez

MUGIMENDU DISEINUA: Iñaki Landa

MAKILAIA DISEINUA: Karmele Soler

ARMA-MAISUA: Patxi Barco

ARGAZKIAK: Josu Errandonea

DISEINU GRAFIKOA: Victor Rubio

ITZULTZAILEAK: Beatriz Zabalondo

J.L. Aranguren «Txiliku»

ZUZENDARI LAGUNTZAILEA: Olatz Beobide

ZUZENDARIA: Jordi Mesalles

AUTOREA: Milan Kundera

ESZENOGRAEIA LANAK: La Forja del Valles

Montmelloko Casa de Oficios

JANTZITERIA LANAK: Taller de Sastre

ATREZZOA: Jon Berrondo

Txema Nogues

ARGI TEKNIKARIA: Jon Anibal

SOINU TEKNIKARIA: Tony Villar

GARRAIOA: Sorgiña

PRODUKZIO LAGUNTZAILEORDEA ETA PROMOZIOA: Natalia Saenz

PRODUKZIO LAGUNTZAILEA ETA PROMOZIOA: Idurre Beobide

PRODUKZIO EXEKUTIBOA ETA PROMOZIOA: Sofia Alforja

BANATZAILEA: Idurre Beobide

PERTSONAIAK

JACQUES

JACQUES-EN NAGUSIA

OSTALARIA (Emakumea)

SAINT-OUEN-EKO ZALDUNA

DEMONTRE SEMEA

DEMONTRE ALARGUNA

JUSTINE MARKESA

AMA

ALABA

AGATHE

AGATHE-REN AMA

KOMISARIOA

JEAN, OSTATU-MUTILA

Obra, pausarterik gabe antzeztu behar da. Hala ta guztiz ere, ekitalditik ekitaldira teloia jaitsiko da.

Ikusten dut JACQUES, gutxienez berrogei urteko gizona. Nagusiaren adin berekoa edo zaharragoa.

François Germond-ek, Genevan egin zen eszenaratzearen zuzendariak, oso ideia interesgarria izan zuen: JACQUES eta Nagusia III. ekitaldiko 6garren eszenan berriz elkartzen direnean, zaharrak dira jada, urte batzuk paseak dira aurreko eszenaz geroztik.

Dekoratuak: Ikuskizun osoan zehar, eszenatokia ez da aldatzen; bi zatitan banatua dago: aurreko alde bat, beherago dagoena, eta atzeko bat, goragokoa, oholtza handi baten itxurakoa. Orainaldian gertatzen den guztia eszenatokiaren aurrekaldean emango da; iraganeko gertaerak atzekaldean antzeztuko dira, gorenean.

Eszenatokiaren oso atzean (beraz, gorenean) eskilara bat dago (edo zurubi bat) ganbarara doana.

Denborarik gehienean, eszenatokia (ahalik eta sinple eta abstraktoena izan behar duena) erabat hutsik egongo da. Gertakari batzutan bakarrik ekarriko diztuzte aktoreek bertara eserlekuak, mahaia, etab.

Erne dekoraturako elementu dotoreziazko, ilustratibo, sinbolikoekin. Obraren izpirituaren kontrakoak dira. Ekintza XVIII. mendean gertatzen da, baina XVIII. mende bat, gaur imajinatzen dugun bezalakoan. Obrako hizkuntza, orduko hizkuntzaren bihurrera ez den bezala, ez da ahalegindu behar dekoratuaren eta jantzien historikotasunean. Pertsonaien historikotasuna (batez ere bi protagonistena) zalantzan jarri gabe ilun samar azaldu beharreko da.