Poesia kaiera
Egindakoa ahaztu
Egunerokoa etetea
hori ziria oroimenarendako,
hutsetik hasi beharra,
hitzen bidez, gertaeren bidez
ezin, aurrera, zauriak orbaindu,
esnatze hotz batean bezala.
Iraganak nahi nituen,
ahal azkarren hilobiratu
eta atzera begiratu nuen
haurtzaro lausotuaren leihoen
atzean galdutako gudak eta neguak
ikusten arituko banintz bezala.
Eta orrialde hutsak?
Noizbait betetzera,
bete ditzadala ikusitako
ortziko joan-etorriekin:
lorearen etortzea,
txoriaren partitzea.
Forget What Did
Stopping the diary / Was a stun to memory, / Was a blank starting, // One no longer cicatrized / By such words, such actions / As bleakened waking. // I wanted them over, / Hurried to burial / And looked back on // Like the wars and winters / Missing behind the windows / Of an opaque childhood. // And the empty pages? / Should they ever be filled / Let it be with observed // Celestial recurrences, / The day the flowers come, / And when the birds go.