Poesia kaiera
Poesia kaiera
Sophia de Mello
itzulpena: Iñigo Roque
2015, poesia
64 orrialde
978-84-92468-67-6
Sophia de Mello
1919-2004
 
 

 

Ispiluak

 

Ispiluek egun osoan dute izekirik distira

Sekula ez dira opakuak

Eta ilunaren betazalaren azpian ere

Haien betsein leuna ñir-ñir eta erne dago

Katuaren betseinak bezala

Islatu egiten gaituzte. Inoiz ez apaintzen

 

Halere, arrats beranduko ilunpean bakarrik

Gelditasuna isiltasunaren gunean ezartzen denean

Orduan ispiluen doinuan agertzen da

Bizi zaituzten eta itzaltzen gaituen argia:

Su hotz eta beirakara baten barruari

Erauzitako argia

 

Os espelhos

Os espelhos acendem o seu brilho todo o dia / Nunca são baços / E mesmo sob a pálpebra da treva / Sua lisa pupila cintila e fita / Como a pupila do gato / Eles nos reflectem. Nunca nos decoram // Porém é só na penumbra da hora tardia / Quando a imobilidade se instaura no centro do silêncio / Que à tona dos espelhos aflora / A luz que os' habita e nos apaga: / Luz arrancada / Ao interior de um fogo frio e vítreo