EHOTZEN
karraskek goizalba ebaki dute
nire eskuak zangoak nire haragia
erraiak eta hezurrak
zure hagin artean ehotzen entzun dira
itxaropen beluriek krask
etorkizun berandutu batek
krask ibilian lurretik jaso harriek krask
ezin bereiz daitezke orain
izan nintzena eta hareatzako hondarra
ezpainetan lokazten nintzaizula hil naiz
© Xabi Borda