Udak etxe egin zuen bihotzetan

asko kostata ez pentsa

etxeen arazoa bihotzena bezala

larria da eta, aurkitu zuen azkenean

etxeño ttipi bat bi gela komunik gabe enea

arreska guztiaren artean

Eskegi zituen balkoian koloreko kamiseta tirantedunak

bakero estuak desioaren seinale

haragia gizon ehizaren apeu

laru beltzaran guzti hori paradisuaren ordezko

Ah! eta zerbezazko gau-hamaka zabalduz

solasaldi arinetan zen permatu beirazko

hondakin berdeak, Heineken, hautsi aurretik

aurresenti zitekeen ez zuela luze joko

Goizaldera akaso zortea eta hori dena...

norbaitekin larru jotzeko parada eta hitz liketsak

ahoskatu: «Eguna fruitu umoa da jateko prest»

eta agurra mentazko karamelua edo pena

apur bat mikatza banandu aurretik

Gero jertseiak etorri ziren, kazadorak

eta zer moduz oporretan? non izan zara?

argi zegoen akabatzera zihoan

udako azken bidaia Iparraldera

Eta alokairuen igoera zela eta

zirt zart populatu zigun bihotza

baimena gabe ustekabean

gero eta luzeagoa den paralisiak.