Poesia kaiera
Poesia kaiera
Rosalia de Castro
itzulpena: Koldo Izagirre
2017, poesia
64 orrialde
978-84-17051-04-4
Rosalia de Castro
1837-1885
 
 

 

Zergatik?

 

Entzun, txinelak

auzoan zehar dabiltza

baina, zelan ordaindu, zelan, ailegatzen ez bada

errenta pagatzeko?

 

Dena bahituko dute, jende horiek

ez dute kontzientziarik, ez arimarik be.

Narrugorrian geratuko gara,

neure erraietako haurrok!

 

Hona orduko, adur txarrak

hilko ahal zaituzte!

Tristeak ditu pilpirak

pobrearen bihotzak, zuek entzunda!

 

Maria, ez balego

saritzen eta zigortzen duen Jainko bat

neuk hilko nituzke

lukiak oiloa hiltzen duen lez

 

Ixo! Ez egin biraorik!

negartegi bat da bizitza hau...!

Baina, zergatik batzuek hainbeste sufritu behar

bestetzuek bizia bigunkerian emoten dutela?

 

¿Por qué?

—¡Escoita! Os algoasiles / andan correndo a aldea; / mais, ¿como pagar, como, se un non pode / inda paga-la renda? // Embargarannos todo, que non teñen / esas xentes concencia, nin ten alma. / ¡Quedaremos por portas, / meus fillos das entrañas! // ¡Mala morte vos mate / antes de que aquí entredes!... / Dos probes, ó sentirvos, / os corazós, ¡cal baten tristemente! // —María, se non fora / porque hai un Dios que premia e que castiga, / eu matara eses homes / como mata un raposo a unha galiña. // —¡Silencio! ¡Non brasfemes / que este é un valle de lágrimas!... / ¿Mais por que a algúns lles toca sufrir tanto / i outros a vida antre contentos pasan?