Aria I

Noranahi goazela ere arrosa-ekaizpean,

gaua arantzek argitzen dute, eta hostoen

trumoia, zuhaixka artean hain isila zena,

orpoz orpo datorkigu segika.

Arrosek piztutakoa non edo non iraungiko bada ere,

herrestan eramango gaitu euriak ibaira. O gau urruna!

Uhinen gainean doa, ordea, behin bultzatu gintuen hostoa,

eta ibai-ahoraino jarraituko digu.