Aurkibidea
Sarrera. Koldo Izagirre
Zakur hil bati
Zakur zahar bat errekan
nehork ez jakin nondik jinik,
zakur bat zoan errekan
uretan gaindi, arin, hilik.
Ur luminos, hotz, gardenek
laztantzen zuten berrilkia;
sorgin-orratz botz, lerdenek
miresten zuten sarraskia.
Goizean goiz urera jin
arrantzaleek agurtzen zuten.
Noizean noiz, arrantzaleen
amu tzarrek ziztatzen zuten.
Naosiak atzo ito zun
zabar egin baitzan zahartuz:
landaretan etzaten zan
landan behiak ezin zainduz.
Norat, erradak, errekan
uraren hotzez konkorturik,
norat bahoa itsurat,
hilaren hotzez gogorturik?
Geldit' ezina nevermore
behar dukeka joan aitzina?
geldit' ezina, gaixo hor
Azken Eguneranokoan?
Azken Eguna urrun da;
hartara gabe hor lirina
hirotan ezeztatu zan...
...Haizeak darama urrina.
Ur luminos, hotz, gardenek
ahantzi zuten sarraskia;
sorgin-orratz botz, lerdenek
etzuten oroit berrilkia. ..
Nik soilik, arima baitan
usnatu nizun hil-usaina.
Nik soilik nire Ekklesian
dut ohoratu hil anaia.
w1952