PERISKOPIOAK

itxi kamaroteko atea eta gerturatu belarria

ez du inork entzun behar

urpekontzi honetako marinelak poliziak izan daitezke

ez du inork jakin behar

nire barnean zu lako ume bat ezkutatzen da

begi nabarrak eta azala zuk baino ilunagoa

joaten ez zaion izu dardara ezpainetan

makina-gelan gordea dago aspalditik

kanpotik inork ezer suma ez dezan saiatzen naiz

haren pausoen erritmoan taupadak ematen ikasi dut

nire arnasa hotsarekin estaltzen haren hasperenak

sototik zarata susmagarriak datozenean eztul egiten

ez dakit nondik datorren noiz sartu zitzaidan

zein portutan topatu zuen zirrikitua zabalik

bustiak zekartzan galtzak eta kresal usaina

ez da gure hizkuntzan mintzo

baina badakit zerbait duela ments

begiak utzi dizkiot bila jarrai dezan

ur azalean erne diren bi periskopio

ezinezko uharteen peskizan