Harrien lauhazka
Harrien lauhazka
1998, poesia
96 orrialde
84-86766-91-5
azala: Iņaki Martiarena
Iņigo Aranbarri
1963, Azkoitia
 
2018, narrazioak
2014, nobela
2011, nobela
2008, nobela
2006, saiakera
2000, poesia
1997, kronika
1994, nobela
1989, poesia
1986, poesia
 

 

ABERRIAREN ZERA HAU

 

Nola arindu hainbeste egonezinen zama

Nola higatu gure harrotasun zigortua

 

Nola gorrotatu gure mintzoaren merkatu zuria

Aspaldi eraitsi behar genituzkeen arbola santuak

Inoiz eraitsi behar ez gintuzkeen

Ez genituzkeen txara hezigaitzak

Nola ahantzi itzal iluneko hegaztiei

Harrika eman izan diegun zelaiak

Nola ahantzi hainbeste bide hesitu hainbeste hesi bidetu

 

Esan nola erakutsi behar dugun gure etxea

Gela bakar bat giltzatu gabe

Nola erakutsi eskuak nola bildu begiak

Nola mututu hauen kodea

Esan nola zikindu behar dugun gure memoria

Hain hauskor hain barne

Hain geografia basa non bidezidorrak

Itsasora amiltzen diren

Itsasora amiltzen gaituzten

Gorpu ahantziak besarkatzen dituzten harkaitzak

Antzinako ametsak urrumatzen dituzten urak

Esan nola maitatu behar den

Hain astiro ernemintzen dena

Kristalezko arrosa hau, hain zauri bozatua

Nola aurkitu haren aurpegia itsu hatzez ez bada

Nola eman ahora haren hatzak horzkada ttikirik gabe

Nola ikasi ahal dugun hainbeste eginbehar

Nola ikasi behar dugun

 

Nola idatzi lur zokorretan

Nola desidatzi zorua larratu gabe