Kartzelako poemak
Kartzelako poemak
1992, poesia
128 orrialde
978-84-92468-35-5
azala: Lander Garro
Joseba Sarrionandia
1958, Iurreta
 
2002, poesia
Kartzelako poemak
1992, poesia
128 orrialde
978-84-92468-35-5
aurkibidea

Aurkibidea

Ezikusia egin ote dakioke itsasoari?
Jose Luis Otamendi

KARTZELAKO POEMAK
(1980 - 1985)

Urte giroak ene begietan

Lau bost sei harresi

Hau da negua

Tortura egunak

Elurra bezain isil badator illuna

Munduak gezurra diyotsu, bihotza

Misterio fiskala

Hau da udaberria

Territorio librea

Kartzelako goiza

Epaiketarako bidaia

Bihotz iluna

Ipuina

Galtzetan gordetzeko koblak

El palomar

II. galdera

III. galdera

IV. galdera

VII. galdera

IX. galdera

XI. galdera

Haurtzaroko erretratua

Ezkutuko gutunak

Presoen amak

Gutun galduak

Armen kanoiak

Kaleko kronika

Afrika iparraldean

Krabelin gorriak arma kanoietan

Hau da udagoiena

Gogoeta matematikoa

Erresistentzia

Gose grebako hogeigarren egunean

Bakardade gogoeta

Besamotzaren besoa

Itsaso debekatuak

Itsasoaz gogoeta

Itsaso barea

Oroimeneko portua

Itzulera

Jolasa

Beste mundua

Zuziak eta aizkorak

Alturaren neurria

Gerla hondartzan

Sortaldeko orratzak

Gure begiek ez dute malko isurtzeko gogorik

Gaiherdiko ametsa

Elurrezko hegaztia da gure bihotza, Eorann

Neguko paisaia

Itsas hondoko gogoeta

Elurra eroriko da gauez

Inozenteen eguna

Begi urrunei bertsoa

Amodio protopoema

Galkortasunaz gogoeta

O sentimento do mundo

Hilarri izkribua I

Hilarri izkribua III

Hilarri izkribua V

Hau da ene ondasun guzia

Zurian beltza

Gauez lo egin ezinik

Palestinar presoa

Esklabo erremintaria

Txinatar poema

Itzulpen literala I

Itzulpen literala II

Itzulpen literala III

Erdi mina

Protopoetika

Marioneten aitzakiarekin gogoeta

Borrokan hildako lagunak

Vis a vis

Esperantza

Hemen gaude eta jarraitzeko asmoarekin

Haiku II

Haiku IV

Gutaz esanen dutena

POST SCRIPTUM

Preso egon denaren gogoa

Lagun presoak

Joseba Asensio

Mikel Lopategi

Kirofanoa

Egunen batean

Aspaldian utzitako zelda

XI. Gutuna

Hunkigarriak, latzak, zailak irensten
Joxemari Iturralde

Erosi: 14,25
Ebook: 3,12

Aurkibidea

Ezikusia egin ote dakioke itsasoari?
Jose Luis Otamendi

KARTZELAKO POEMAK
(1980 - 1985)

Urte giroak ene begietan

Lau bost sei harresi

Hau da negua

Tortura egunak

Elurra bezain isil badator illuna

Munduak gezurra diyotsu, bihotza

Misterio fiskala

Hau da udaberria

Territorio librea

Kartzelako goiza

Epaiketarako bidaia

Bihotz iluna

Ipuina

Galtzetan gordetzeko koblak

El palomar

II. galdera

III. galdera

IV. galdera

VII. galdera

IX. galdera

XI. galdera

Haurtzaroko erretratua

Ezkutuko gutunak

Presoen amak

Gutun galduak

Armen kanoiak

Kaleko kronika

Afrika iparraldean

Krabelin gorriak arma kanoietan

Hau da udagoiena

Gogoeta matematikoa

Erresistentzia

Gose grebako hogeigarren egunean

Bakardade gogoeta

Besamotzaren besoa

Itsaso debekatuak

Itsasoaz gogoeta

Itsaso barea

Oroimeneko portua

Itzulera

Jolasa

Beste mundua

Zuziak eta aizkorak

Alturaren neurria

Gerla hondartzan

Sortaldeko orratzak

Gure begiek ez dute malko isurtzeko gogorik

Gaiherdiko ametsa

Elurrezko hegaztia da gure bihotza, Eorann

Neguko paisaia

Itsas hondoko gogoeta

Elurra eroriko da gauez

Inozenteen eguna

Begi urrunei bertsoa

Amodio protopoema

Galkortasunaz gogoeta

O sentimento do mundo

Hilarri izkribua I

Hilarri izkribua III

Hilarri izkribua V

Hau da ene ondasun guzia

Zurian beltza

Gauez lo egin ezinik

Palestinar presoa

Esklabo erremintaria

Txinatar poema

Itzulpen literala I

Itzulpen literala II

Itzulpen literala III

Erdi mina

Protopoetika

Marioneten aitzakiarekin gogoeta

Borrokan hildako lagunak

Vis a vis

Esperantza

Hemen gaude eta jarraitzeko asmoarekin

Haiku II

Haiku IV

Gutaz esanen dutena

POST SCRIPTUM

Preso egon denaren gogoa

Lagun presoak

Joseba Asensio

Mikel Lopategi

Kirofanoa

Egunen batean

Aspaldian utzitako zelda

XI. Gutuna

Hunkigarriak, latzak, zailak irensten
Joxemari Iturralde

 

 

AUTOBUSA BIDEKO JATETXE BATEAN GELDITU ZENEAN

 

Autobusa bideko jatetxe batean gelditu zenean, Otxarkoaga eta Berangoko ama birekin suertatu nintzen mahaian afaritarako.

        Senitartekoen autobusak gauez egiten du Puertotik Euskal Herrira eta orduan ez nekien lortutako Baimen bereziaren barruan agindutakoa baino minutu bi gehiago, adiskideei buruz, liburuez edo zinemaz berbetan jarduteagatik Joseba berriz zeldetara zigortu behar zutenik. Artean 83an ginen.

        Ordura arte bezala gerora ere etengabea izan da Joseba Sarrionandiaren emaitza. Halere urteak iragan dira garai haietatik eta oro har kartzelari buruzko poema liburua osatzeko erabakia hartu duenerako. Kartzelako poemak honetan ematen direnetatik erdia edo orain arteko beste liburu eta argitalpenetan topatzen ahal badira ere, egilearen ukitu berriekin datoz eta gaiaren inguruan luzatzen diren poema argitara berriekin batera eman nahi izan ditu, lehenengoz.

        «Mezua deitzen den horren aurrean zalantza handiak ditut jeneralean» esan du Joseba Sarrionandiak eta liburu honetan inplikatu egin da halako osotasun tematiko bat hautatuz, akaso beste edozein baino gaitzago zaion kartzelako honen inguruan. Batzuetan egoeraren interpretazioraino ere helduz, oihartzun literarioez beterikako poemak dira hauek. Autoreak urteotan erdietsi duen berezko berba eta imajinarioarekin liburu honen lekukotasunak, testigantzak, idazlearen menera jarri dira bere ahotsa emanez poemak hurbiltasun ia fisikoaz eta askotan modu arrunt gordinean luzatzen digun munduari. Bere ahotsa emanez preso egon denaren idazlearen munduari.

        Baina ez zaigu hargatik komeni ahaztea egileak beti edukitzen duela obra helburutzat, sartu bide diren bitarteko guztiak onerako dituela baldin eta xede horrekin bat egiten badute.

        Kartzelako poemak hau, urrunetik ailegatu den liburu hau, Joseba Sarrionandiaren biografiaren aldi ezagunenetik hurbilen duguna da. Hain hurbil gutako askorengandik non urteotako literaturan bereizi ezina bilakatu den hartaz ari den: kartzela, oinazea, heriotza... Non dago honi buruzko urrezko metafora?

        Josebaren testuak, hain gustuko dituen baporeen antzera, euren kasa nabigatzen dira beti, galarrenaren ikara barik, irakurleari desio duen ur ildoa utziaz.

 

Ruper Ordorika

1992