AFRIKA IPARRALDEAN

        Autorea, Mohamed Al-Kali

Afrika iparraldean ez dago harea muinorik

                  ez palmondorik ene begientzat.

Behiala nahi beste lore eduki nuen esku artean

          eta arranoen askatasun guzia bihotzean,

orain zelda hertsi honetan zahartzeko.

                                                Amodioa?

Ene bihotza beste bihotzek eritu dute

                                                mila aldiz,

eta oheetan loa kendu didatenak oheetan

                                                lo daude,

eta amets egiten dute, denborak haien masailak

                                            zimurtu dituen arren.

Ardaoa? Mahats urak mila bider odol berritu nau,

          ilargia edalontzian sartzera jolasten nintzen

edandakoak edanda, orain berriz egarriak

                                              itotzen nau.

Gerla? Ezpaten aurrean ez dut sekula atzera egin,

                        hori badakite bentzutu ditudanek

eta bentzutu nautenek, odolez lohiturik dut besoa

    eta ez dut ez garbitzeko ez ahazteko urik nahikoa.

Kartzela? Kateak daramatzana ez da zoriontsua,

                                erdibiturik daukat bihotza

eta sinetsi ene begietan itsasoan baino

                                            gatz gehiago dagoela.

Afrika iparraldean ez dago harea muinorik

                              ez palmondorik ene begientzat.

Ziega estuko espazioa eta hormak bakarrik.

                                    Bizitza luze bat?

Ez, ez nuke nahi. Gauean basamortuko

                                        haizea sartzen da,

kandelaren sugarra ikaratzera. Harekin batera

                                                nahi nuke amatatu.