Aurkibidea
Kantatzen diot Norberaren izanari
Amerika entzuten dut kantatzen
Gorputz elektrikoari kantatzen diot
Ordubete eromen eta bozkario hutserako
Ozeano uhinkaratik jendetzatik
Entzun nuenean egunaren akaberan
Ikusi nuen Louisianan haritza hazten
Batzuetan, maite dudan batekin
Astronomo aditua entzun nuenean
Guztiaren gainean isurtzen naiz
Beila bitxia egin nuen guda zelaian gau batez
Aurkibidea
Kantatzen diot Norberaren izanari
Amerika entzuten dut kantatzen
Gorputz elektrikoari kantatzen diot
Ordubete eromen eta bozkario hutserako
Ozeano uhinkaratik jendetzatik
Entzun nuenean egunaren akaberan
Ikusi nuen Louisianan haritza hazten
Batzuetan, maite dudan batekin
Astronomo aditua entzun nuenean
Guztiaren gainean isurtzen naiz
Beila bitxia egin nuen guda zelaian gau batez
Jo! Jo! Danborrak!
Jo! Jo! Danborrak! Jo! Tronpetak! Jo!
Lehertu leihoetatik, ateetatik, indar gupidagabe baten gisa,
Sartu eliza solemnean, eta barreiatu eliztarrak,
Sartu akademikoa estudiatzen ari den egoitzan,
Ez utzi senargaia lasai; ez du jada zorionik izan behar andregaiarekin,
Ezta bakerik ere nekazari baketsuak, goldaketan edo uzta batzen ari denean,
Jo eta hautsi, danborrak, jo lehertzeraino, tronpetak.
Jo! Jo! Danborrak! Jo! Tronpetak! Jo!
Hirietako trafikoaren gainetik, kaleetako gurpil hots zaratatsutik;
Etxeetan gauez prest al daude oheak logale direnentzat? Ez dezala inork lorik egin ohe horietan,
Tratularirik ez egun argitan, ez artekaririk ez espekulatzailerik, segituko ote lukete?
Hizketan jarraituko lukete hizlariek? Kantatzen saiatuko litzateke kantaria?
Zutituko litzateke abokatua epailearen aurrean bere kasua azaltzeko?
Bada orduan jo gogor, danborrak biziago, tronpetak, biziago jo.
Jo! Jo! Danborrak! Jo! Tronpetak! Jo!
Hitz asperturik ez, kito protestak,
Kasurik ez herabeari, kasurik ez negarrez edo otoitzean ari denari,
Kasurik ez gaztearen galdean ari den zaharrari,
Ez dadila entzun haurraren ahotsik, ez eta amaren erregurik,
Areago, astindu hil-gurdien zain dauden hildakoen katafalkoak ere,
Jo ahalik eta gogorren danbor izugarriak, jo ahalik eta ozenen tronpetak.
Beat! Beat! Drums!
Beat! beat! drums!—blow! bugles! blow! / Through the windows—through doors—burst like a ruthless force, / Into the solemn church, and scatter the congregation, / Into the school where the scholar is studying; / Leave not the bridegroom quiet—no happiness must he have now with his bride, / Nor the peaceful farmer any peace, ploughing his field or gathering his grain, / So fierce you whirr and pound you drums—so shrill you bugles blow. // Beat! beat! drums!—blow! bugles! blow! / Over the traffic of cities—over the rumble of wheels in the streets; / Are beds prepared for sleepers at night in the houses? no sleepers must sleep in those beds, / No bargainers’ bargains by day—no brokers or speculators—would they continue? / Would the talkers be talking? would the singer attempt to sing? / Would the lawyer rise in the court to state his case before the judge? / Then rattle quicker, heavier drums—you bugles wilder blow. // Beat! beat! drums!—blow! bugles! blow! / Make no parley—stop for no expostulation, / Mind not the timid—mind not the weeper or prayer, / Mind not the old man beseeching the young man, / Let not the child’s voice be heard, nor the mother’s entreaties, / Make even the trestles to shake the dead where they lie awaiting the hearses, / So strong you thump O terrible drums—so loud you bugles blow.