Paumanoketik abiatuta

 

 

1

 

Paumanok arrain formakoan jaio nintzen,

Ederki ernatua eta ama bikain batek hazia; handik abiatuta,

Hamaika lurralde korritu ondoren, espaloi jendetsuen maitale,

Mannahatta nire hiriko biztanle, edo hegoaldeko sabanetan,

Edo soldadu, kanpaturik nahiz zakua eta arma soinean, edo meatzari Kalifornian,

Edo Dakotako oihanetan neukan etxean, basa, okela otorduetan, iturburuko ura edari,

Edo hausnartzera eta meditatzera zokondoren batera baztertua,

Jendetzaren zalapartatik urruti denbora emanez txoraturik eta zoriontsu,

Ohartuta Missouri isurkorraren eskuzabaltasun guriaz, ohartuta Niagara ahaltsuaz,

Ohartuta ordokietan bazkatzen diren bufalo taldeez, ile latzeko zezen bulartsuaz,

Lurraz, arrokez, maiatzeko lore ederretsiez, izarrez, euriaz, elurraz, nire harridura,

Aztertu ondoren urretxindorraren kantua eta mendiko belatzaren hegaldia,

Eta entzun ondoren iluntzean hegazti berdingabea, zedro zurietako birigarro ermitaua,

Bakar-bakarrik, Mendebaldean kantari, Mundu Berri bat urratzen dut.

 

 

6

 

Arima,

Betiko eta betiko; buztin-lur trinkoa baino iraunkorrago, ur beherak eta ur gorak baino iraunkorrago.

 

Poemak materiazko egingo ditut, uste dudalako poema horiek izango direla espiritualenak,

Eta poema horiek egingo ditut neure gorputzez eta hilkortasunez,

Uste dudalako neure burua hornitu ahalko dudala nire arimaren eta hilezkortasunaren poemez.

 

Kanta bat sortuko dut Estatu hauentzat Estatu bat bera ere ez dadin inolaz egon beste Estatu baten mende,

Eta kanta bat onduko dut zeina Estatu guztien arteko gizalegea izango den gau eta egun, baita haietako biren artekoa ere,

Eta kanta bat onduko dut Presidentearen belarrientzat, punta mehatxagarrizko armaz josia,

Eta arma horien atzean ezin konta ahala aurpegi konformagaitz;

Eta onduko dut kanta bat den-denetik kanpo eratutako Jainko horrentzat,

Guztion buru den Jainko letagindun distiratsu hori,

Jainko ebazle gerrazalea guztiekin bat eta guztien gain,

(Alferrik jasotako buruak, harena gorago dago beti).

 

Herrialde garaikideak onartuko ditut,

Munduaren geografia osoa ibiliko dut eta adeitasunez agurtuko hiri handi eta txikiak,

Eta lanbideak! Poemetan jarriko dut zuena dela heroismoa, itsaso eta lur gainekoa,

Eta heroismo guztien berri emango dut ikuspuntu Amerikarrez.

 

Adiskideen kanta kantatuko dut,

Erakutsiko dut zer den azkenean elkartuko dituen gauza bakarra,

Sinesten dut aurkituko dutela gizonen maitasunaren ideal propioa, hura nigan seinalatuz,

Utziko diet beraz nire barrua kiskaltzear zeuden garrei nigandik kanpo sukartu daitezen,

Jasoko dut su galda horien azpian luzaroegi gordeta edukitakoa,

Nire arduratik aparte utziko dut erabat,

Jarriko dut neurtitzetan burkideen eta maitasunaren ebanjelioa,

Zeren nik ez beste nork uler dezake maitasuna haren min eta poz guztian?

Eta ni ez beste nor izan daiteke burkideen poeta?

 

 

13

 

Eskean ari al zen norbait arima ikusteko?

Ikusi, zeure antzirudia eta aurpegiera, pertsonak, bizigaiak, piztiak, zuhaitzak, ibai lasterrak, arrokak eta hareak.

 

Denek dauzkate atsegin espiritualak eta gero laxatu egiten dituzte.

Nola da posible benetako gorputza noizbait hil eta ehorztea?

 

Zure benetako gorputzak eta gizon eta emakume guztien benetako gorputzak atalez atal saihestuko ditu gorpu-garbitzaileen eskuak eta dagozkion esferetara igaroko da,

Hara eramanez jaiotzako unetik heriotzako unera arte metatutakoa.

 

Inprimatzaileak ezarritako tipoek ez dute itzultzen inprimatutakoa, ez haren esanahia, ez haren gai nagusia,

Era berean ez dituzte itzultzen gorputz-arimek gizonen substantziak eta bizitzak eta emakumeen substantziak eta bizitzak,

Axolagabe baitaude heriotzaren aurretik eta heriotzaren ondoren.

 

Begira, gorputzak bere baitan dauka esanahia, bera da esanahia, gai nagusia, eta bere baitan dauka arima eta arima bera da;

Nornahi zarela ere, zer bikaina eta jainkozkoa den zure gorputza, eta haren atal bakoitza!