Nire belea

Bele bat etorri zait leiho pareko zuhaitzera.

Ez zen Ted Hughesen belea edo Galwayren belea.

Ez eta Frostena, Pasternakena edo Lorcarena ere.

Bataila ostean odolez likistutako

Homeroren beleetarik ere ez. Bele arrunta zen.

Bizitzan inon bere lekurik topatu ez

eta deus aipagarririk egin ez duena.

Tarte batez pausatu da adarrean.

Gero hegoak zabaldu ditu zoragarriro

nire bizitzatik alde egiteko.