Aurkibidea
Pietà berria: Detroit-eko ama eta haurrentzat
Poema nire familiarentzat: Hazel Griffin eta Victor Hernandez Cruz
Neure baitan isilik lehertzean hemen
Nazio Batuen hogeita bosgarren urtemugan: 1970
Etsaientzat mehatxu izan behar dut
Poema bat Hegoafrikako emakumeei
Independentziaren Eguna AEBetan
Emakumezkoa eta gizon baten isiltasuna
Aurkibidea
Pietà berria: Detroit-eko ama eta haurrentzat
Poema nire familiarentzat: Hazel Griffin eta Victor Hernandez Cruz
Neure baitan isilik lehertzean hemen
Nazio Batuen hogeita bosgarren urtemugan: 1970
Etsaientzat mehatxu izan behar dut
Poema bat Hegoafrikako emakumeei
Independentziaren Eguna AEBetan
Emakumezkoa eta gizon baten isiltasuna
Nork begiratzen nau ni
[zatia]
Nork pintatuko luke jendea
beltz edo zuri?
* * *
Neure buruari eutsi bainion
hori egiten irakatsi nahi ez zidan lekuan
bertatik alde egin nuen arte
norabide bat aurkitzeko
* * *
Begirada zuri batek ebakitzen du airea
itsu, metroan
erostetxe handietan
Igogailuko
bidaia mutaezinean
(non gizonak ezikusia egiten dion
alboan duen anaiari)
Begirada zuri batek ebaki, ezabatu egiten du
lanak urduri bihurritutako eskumuturra
haustear den orkatila edo
bizkarrezur baten
malgutasun loriatsua
* * *
Ni
esplikaezina naiz,
interpretazio zahar eta berriei arrotz
eta halere
ez erabat
* * *
Nork ikusten du gosetea mahaiaren bueltan
gizon ilarak, egiteko lanik ez
gure ama alkandorak lisatzen?
Nork ikusten du azal izoztua, gauerdia
neguan eta korridoreko hotza
zikinkeria bazina bezala zu hiltzen?
[…]
Beltz naiz, bizirik, zuri so
* * *
Ikusi neska beltzaren eztarria
menpekotasunez taupa-taupan
Ikusi nire entzumen ahula
salto batez
eramaten mutil beltz bat
arrakastarantz, ausart,
nire harrotasuna lotuz
etorkizunari, gero joateko
hara
beldurrik gabe
ikusi ilun estalitako saihetsak:
nire bihotzaren inguruan, garezurraren gainean
azal finak babesten du
irrika lasaitzen duen aldea
* * *
Hasteko agonia
eskua zabaltzea baino ez da
* * *
Deskribatu nire masta hautsia
noraezean baina sendo
datorrena datorrela
* * *
Oparotasunez beteriko gose-lurraldean
nago hondartuta
* * *
Babeslekua oso noizbehinka gertatzen da
eta istripu bat bezala
gelditzen
* * *
Aita aurkitu dut
isilik, haren bizitza
haserre sumindua bada ere
Arratsaldetan bere txapela jantzi
eta makulu bati eusten zion
Ama aurkitu dut,
haren geografia
gure etxea bihurtzen da
* * *
Iluntasunaren energia berriak izanik, guk
kontinente bat aztoratu genuen
hazien modura
eta bizitza astiro hazten denez
hala hazi ginen gu
Umetoki sendo bilakatu ginen,
otoitzean bizirik iraun zuen arratseko uzta,
gune txiki bat, aleluia kantatzen
gutxiespen hiltzailearen gainetik ginen hazi
nahiz hark jaio izanari argia ebatsi
Hein batean hazi ginen
zuei atzera begira
lurralde zuri hori
Amerika beltzak ezin irrikatuzko,
zoru etsai, labirinto-antzeko langai,
jendea makurrarazten duen min gori
Lanean hazi ginen,
ikus gintzaten
zain
aurpegi beltz gorputz beltz eta gogo beltz
gu ezabatzeaz gain
hilketa genuen eguneroko irain, eguneroko heriotza,
pistolen hizkeran mintzo ginen redneck gudu mingarrian,
hatsa baliabide bakar
Hein batean hazi ginen
esklabo-ontzi bat geldiarazi eta
tripulazioa gidatu zuten heroiekin:
Cinque, adibidez (Afrikako mende herriko buru baten semea),
1839ko
Amistad altxamenduaren gidaria,
esklabotzatik garaipenerako bidean
kapitaina hil zuen,
hil zuen sukaldaria,
hartu zuen agintea
Gizatasunaren aldeko matxinadan;
jendeak
hiltzaile esan zion baina
batzuek,
Abolizionistek,
esklabotzaren oinarri diren
pertsonen lapurreta
eta izpirituaren hilketa
hartu zituzten kontuan
eta batek,
John Quincy Adams (hirurogeita hamahiru urte)
deiturikoak,
Cinque defendatu zuen
eta 1841ean
Gorenaren dekretu batez
libre geratu zen
Afrikara libre itzultzeko,
garaile
Hein batean hazi ginen
amona senar seme
batera, lanak itsututako egunaren amaieran
Hein batean hazi ginen
hazi behar genuen moduan
gu geu,
gizon zuriak ezagutzen ez zituen errege eta erreginekin
hazi ginen aulki lapurtu batean eserita
leihoen altzoan ametsetan:
haize-oihal bat genuen gordeta
eramateko bizitza
hasteko kantua
gelditzeko oihua
* * *
Garai hauek gezur guztien akabera hasi dute:
urtaroen fantasia abiatu eta gelditzen da,
zirkuluak ez dakar ezustekorik
heriotzak ez baitu harritzen
bizitzak bakarrik erail mistifikatu abia dezake,
eta gelditu, hileta bat ontzen duten loreak bezala,
labanaren ahoan elkarri eusten dioten eskuak bezala,
hilkutxari ebaki sakona egiteko baliatu aurretik.
* * *
Sinetsita nago gogoratuko duzuela nola saiatu ginen maitatzen
atsegingarri suertatzeko poltsiko-behar hilgarriaren gainetik,
eta gogoan izango duzuela gutako zenbat hil ginen han
belauniko.
* * *
Nork ikusten ditu nire harrotasunaren teilatu eta izkinak
(zu bezala) libre izan nahian?
NORK BEGIRATZEN NAU NI?