Giza marmaloak

Denok gaituzu senide,

Gregor Samsa.

Denok gabilzkizu

herrestan, arnasestuka

          —aldiz gela hertsietan

              aldiz kale eremuetan—

nork geure

atabute beltz txarolatua

bizkarrean garraio.

Batzuk —zuk ez, anaia martiri—

urin pozointsuak jaulkitzen,

—nor geure buruaren defentsan omen—

elkarren arteko talka kupidagabean.

Bestetzuk —edo berberok beste aldika—

elitroak aidean dantzatuz,

          honelakoxeak egin bide gaituztenen

                                        kontra altxatuz,

etsipen itxaropentsuzko edo

itxaropen etsituzko eleak aldarrikatzen.

              Baina funtsean,

              Gregor anaia,

              denok gaituzu

              zu bezalakoak:

              kakarraldo hutsak.

w1989