behiak jetzi ondoren

esnerik ez dutenak

lurra landu ondoren

non etzanik ez dutenak

besteek hustuko dituzten botilak

betetzen dituztenak

maitasunezko kartak

eskribitzen ez dakitenak

maitasunezko kartak

errezibitzen ez dituztenak

kantatzen ez dakitenak

kantatzen ez dutenak

ispiluaren aurrean

beren irudia

beren begirada

ezagutzen ez dutenak

zeruaren pisua sentitzen dutenak

arratsaldero

gauero

Donosti-zaharrean

bizitzeari kolore arrosa

edo gorria

ematen saiatzen direnak

gauero

etxe parean

azkeneko oztopoaren aurrean

etxera joateko indarrik ez dutenak

etxera igo baino lehen

portalean

txapela zuzenduz

aurpegian irribarre bat konstruitzen dutenak

zotinaz bizi direnak

zotinaz hilko direnak

komunean arrastoan uzten dituztenak

badakizu

gizonak dauden lekuetan

gauero komunetan

pixaren arrasto lotsagarriak

lehortzen dituztenak

baina

ni komun askotan izan naiz

eta beti begiratzen dut lurrera

lehorra egoten da

tabernetakoa ezik

niretakoak dira

gazterik zimurtzen

zimeltzen direnak

bere burua maite ez dutenak

bere burua gorrotatzen dutenak

negar egiten dakitenak

nireetakoak dira

ezin ditut maite

eta maite ditut

baina ez dute ene maitasun desesperantzatuan

salbaziorik aurkitzen

maldabeheraren beldur

atzaparrez zulatzen naute

eta

erorian

haizea eta euria lagun

ene gorputza

malkoen ildoez markatzen dute

baina nik badakit

ezin dezaketela lagun

ene begirada bera

ene esku luzatua

ene gorputz eskainia

beherantz bultzatzen dituen

pisua dela

katea

zeren

haien garrasietan

haien kontraesanetan

haien ahuleziaren indarrean

haien borroka beti galduen

eta beti berrasien beharrean

aurkitzen baitut

nik

honenbeste gorrotatzen dudan neure irudia