Eskuen sustraiak
Eskuen sustraiak
2009, poesia
136 orrialde
978-84-92468-12-6
azala: Idoia Beratarbide
Oier Guillan
1975, Donostia
 
2020, nobela
2013, poesia
 

 

LORONTZIAK ETA HAIZEA

 

Lorontzietan landatzen ditut sabelak

        gosez ditudalako gabeziak.

Balkoian kolore irekien uholdea

        aldarrikatzen du geroak,

        egun hautsi batek nola.

 

Buru baten tamainako ontzietan jaioko zaizkit

kondoi erabiliak,

        arma herdoilduak,

                mendeku ekologikoak,

                        body milk poteak,

begi zuloak nabarmentzeko pintura beltzak,

        askatasuna akabatu duten definizioak,

                aurreiritzi elbarriak,

inora ez doazen bideak,

        aurpegi batera datozenak.

 

        like a bird on the wire

        like a drunk in a midnight choir

        I have tried in my way to be free...

Loreei musika jartzen zaie haz daitezen,

espaloietako geometriara jausten da euria,

bizilagunei hots egiten diet: Birika!!!

eta ez dute ezer ulertzen,

oihu egitean datzalako gakoa.

 

Haziko zaizkit

borrokarako estrategiak,

        udako kanta mutuak,

                ileorde urdinak,

izerdi ezkutuak,

        ortzimuga errariak,

gorbatadun burusoilen gainean

        pixa egiteko gogoa.

 

Bizitza amu bat da

        Birika!!!

eta ez dago haize egunetan

lorontzien eztanda geldi dezakeen aterkirik.