Guztia urruntzea da
Guztia urruntzea da
2025, poesia
Poesia 101
88 orrialde
978-84-19570-55-0
Azala: Miren Asiain Lora
Hasier Larretxea
1982, Arraioz
 
 

 

 

 

Si el hogar nace en nuestras manos

y el fuego se apaga aquí

no habrá más ni menos hogueras

ni vientos que resistir.

Ruiseñora

 

 

I

 

Non hasten da etxea

eta non bururatu?

 

Sua zure altzoa da

ala errausten gaituen ahanztura?

 

Beso arteko kulunka

dantzaldirako baliatuko dugun

akrobazia izanen da?

 

Irri egitea maitatzea da?

 

Esku ahurrak babesten gaitu?

 

Non hasten dira nire lerroak

eta non lurruntzen zure ideiak?

 

 

II

 

Ilargian sinesten al duzu?

Gu guztiongan?

Ortzimugan?

 

Non gelditu dira

aldarrikatzen zenituen errestoak?

 

Erre al zituzten berri guztiak

belarra lerrokatu aitzinetik?

 

Altxarrasteluak

balizko iraultza baterako

nekazarien defentsarako

eskopetak lirateke?

 

Zertarako ukabilak altxatu

melodiak trukatu zituztenetik?

 

Xuxurlak ba al du dezibeliorik?

 

Zerk markatzen gaitu,

zerk askatu?

 

 

III

 

Apatriden bizkarrezurrek

ba al dute hilerrian tokirik?

Ala haritzen adarretatik

zintzilikatuko dituzue?

 

Tximiniak kerik kanporatzen ez badu

etxeak arnasa galtzen du?

 

Lurra gure geografiaren mapa da?

Zerk zedarritzen du?

 

Lerro bat muga bat da?

Zer da herentzia, zer ortzia?

 

Sua itzaltzen bada,

itzulerako bidea kausituko dugu?