Buhamiaren kantua

        (erreibindikatuz)

                I

Gu gira gu larreko buhamiak,

Beti danik madarikatuak,

Sakela huts bagabiltza guztiak

Bainan gaude, zinez, dohatsuak.

      Dohakabe,

      Dohakabe,

      Nor da doakabea?

      Ez ote da

      Lur-etxe jabea?

                III

Ontasunez biltzeko lan gaitzari

Eman zaizko, nigar-egingarri!

Guk nasaiki mozkortzeko edari

Jan hek aldiz gose ta egarri.

                IV

Leherturik hor dira entseatzen

Urte-buru batetik bertzera

Lur itzultzen edo berdin jorratzen

Izerditan zotinkatzen dira...

                V

Ereiteko sasoina dutenean,

Azitako aurdik bihi ona,

Ama-umeak hobe luketenean

Azi baino ogi-poxi bana.

                VI

Iguzkia gaizki jeikitzen bada

Uriteak makur izarturik,

Azi horrek nola dezake bada

Nekoiz eman gosta den laurdenik?

                VII

Uztaileko bero lazgarriekin

Omen dute sasoin ederrena

Ongi biltzen asirik albarekin

Lo badaude oren bat gorena

                VIII

Denak sartu dituzten egunean,

Dohatsuki bizi uste dute:

Amen otoi! hats-artzeko artean

Horra nun den lana berriz aste...

                IX

Guk ez dugu sekulan holakorik!

Ez girade deusez grinaturik:

Zer munta du, ito ala errerik,

Suntsi diten landetan artorik?

                X

Nik ez duket, pleglatzearen bortxaz

Konkortua hor bizkar-hezurra

Ez dut behin sendi, oroit naizenez,

Larrupetik izerdi-langarra.

                XI

Ar'zaitezte lanean, giza txarrak!

Ar'gogorki eta luzaz ere.

Zuer beha, gu Buhami ederrak

Kontent gira: oro dira gure...

                XII

Zoazte, zoazte zuen lurren lantzera:

Erein, jorra, bit zazue hainitz;

Egun batez ene parten artzera

Zuen ganat eskale finen naiz.

                XIII

Zoazte, zoazte, ezar lastoa metan:

Nik neguan hor duket ohea;

Behar hada, ene pipa piztean,

Lasto hortan emanen dut sua.

      Dohakabe,

      Dohakabe,

      hor da dohakabea

      Ez ote da

      Lur-etxe jabea!

Autore ezezaguna

(«Mila Euskal Olerki Eder»etik)