Allô?

— Allô?

        — Oui, c'est moi.

        — C'est pour vous.

        — Hik hartuko dun?

        — Nik?

        — Bai, hobeto emango din elkarrizketak.

        — Baina bera bada, ez duk agian ideia ona izango nirekin hitz egitea.

        — Kontu pertsonalak ahaztu, ados?

        — Frantsesez egingo dut edo euskaraz?

        — Egin euskaraz, ez dinat uste arazorik egongo denik, segurua izango da telefonoa.

        — Kaixo.

        — Iepa.

        — Nor haiz? Michelle?

        — Bai.

        — Ostia, aspaldiko! David naun!

        — Ezagutu haut.

        — Zer moduz?

        — Ondo.

        — Dantza bat zor didan, maitea, edozein herriko jaixetan.

        — Bai, noski. Eta gaurkoan zer izango da?

        — Bi ebaki eta zurito bat.

        — Eta beste ezer?

        — Neska! Zer dun, hilekoa? Ezin al da txantxarik egin?

        — Nahi duk Bernardekin hitz egin?

        — Hor al dago?

        — Hik zer duk, gorreria edo beste arazo larriagoren bat?

        — Esan Bernardi autoari motorra izorratu zaiola eta autobusez egin behar izan dudala bidaia.

        — Itxaron.

        — Bai, David duk. Esaten dik autoa izorratu zaiola eta autobusez dabilela.

        — Ekarri telefonoa! David?

        — Aupa, Bernard!

        — Ziur al hago?

        — Hiri zer iruditzen zaik?

        — Seguruan hago?

        — Ez nikek deituko bestela. Eta zuek?

        — Baietz espero diat, bestela... Zer gertatu da?

        — Ez zakiat. Gainean nitian.

        — Ziur?

        — Zalantzarik ez.

        — Nola da posible?

        — Ez zakiat. Jean-Michelen berri ba al duzue?

        — Ez. Zer ba?

        — Begiratu ezak ea dena ondo dagoen bere atalean.

        — Ados, baina datorren astera arte ezinezkoa izango duk.

        — Bernard, arazo larriak ditugula uste diat.

        — Ados; argi ibiliko gaituk.

        — Ba al duk estutasunetik ateratzeko zerbait niretzat?

        — Une honetan ezin diat ziurtatu ehuneko ehunean, baina normalean balekoa behar likek. Kodeak hirekin al dituk?

        — Bai.

        — Gure mapa ere bai?

        — Bai.

        — Entzun, lotura-hitzordu bat duk, lehen hitzordua, beste norbaitek joan behar dik baina lortuko diat gelditzea. Ager hadi hi eta azaldu egiok gertatu dena. Honezkero azpiegitura lortua behar likek. Hoa hara eta ondoren moldatuko gaituk.

        — Leku segurua al duk?

        — David, niputaidea.

        — Bale, bota.

        — Aguraingo kaian, gauerdian, 2015eko uztailaren 7an. Txano berdea eramango dik. Hik bokatarako behar dena duen galdetu. Cervantinoz.

        — ...

        — Hartu al duk?

        — Bai. Aguraingo kaian, gauerdian, 2015eko uztailaren 7an. Txanoa eta bokatarakoa. Lehenean huts eginez gero, ohiko segurtasun hitzorduak, ezta?

        — Bai, beti bezala. David, zaindu.

        — Zuek ere bai, Bernard. Eta emaiok muxu bat kirikiñoari arantzak gordeak dituen batean.

        — Nahi al diok zerbait esan.

        — Uztak, aski xaxatu diat gaurkoz. Hik goxatu beharko duk. Adio, datorren astean deituko dizuet, dena ondo badoa.

        — Bale, eutsi, ados?

        — Jotake!