Masturbadore eroa

Usategietarenetik irten ondoko orduak Doña Casilda Iturrizaren Parkean eman genituen Elbirak eta biok. Ura genuen parra-parra, iturrian, egarria asetzeko, eta belartza gozoa, belarra eta belarriak elkarren aurka ezarrita lo egiteko. Txakurrek ez gintuzten han bilatuko, ohizko leku kutreetan baino. Hala ere, lau hankadun txakurrak zein ondo bizi diren konturatzeko era izan genuen. Halaxe esan zidan Elbirak.

        —Geu baino hobeto bizi dituk txakurrok. Akatu egingo nitizkek jabeak.

        Eta harrikada itzela jo zion jabearen aurpegi berbera zuen halako setterrari. Mutil gazte eta praketan estu sartuak okozpea laztandu zion zakurrari. Berba leunak esan zizkion belarrira. Nork ote zion harrikada jo, talaian jarri zen.Desteinazko keinua ezpainetan, zorrotz begiak, zemakor egin zuen parkearen barridoa. Elkarren besoetan ginen Elbira eta biok.

        —Irten ote dira, ba, Zitrona eta Isa Billi!

        —Laster jakingo diagu. Egik lo apur batean. Udaberriko eguzki lotsatiak egundoko izara epela eskaini zion nire gorputz nekatuari eta Elbirari zerion usainak kloroformoaren eragina izan zuen niregan.

        Aurreratuta zetorren arratsaldea itzartu nintzenerako. Alde eginda nuen speedaren eragin ia osoa. Jainkosen baso gozoetan ei darion eztia eritzi nion iturriko urari.

        Edan nuen hurrengoa aldiz, garagardoa izan zen. Esperantza kaleko lesbianen harexetan.

        Berton aurkitu genituen Zitrona eta Billi, talde zabalagoaren erdian, azalpenak egiten.

        Laster antzeman nion Anari ere. Yuppi guztiak zorarazteko bestekoa eta bost da neska hori. Ilea labur ebakita ez zuen bakarra, bera.

        Hitz egin zuen, harriak eztitasun sendoz dardarazteko ahotsaz.

        —Yuppiari gaur gauerako eukiko genuela trajea hitz eman nion.

        —Ba, deitu —erantzun zion Birak—, esaiozu gauerdian «Txoko-Landan»era agertzeko.

        Anaren kezkaren gainetik Zitronak eta Billik zuten hitza han, etxetik ihes zelan egin zuten azaltzen ari bait ziren.

        —Teilatuz teilatu urten behar izan'gu —entzun nion Isa Billiri.

        Dena dela, txakurrak ez ziren agertu Askao kaleko etxera. Museoko lapurren xuxuan joan ziren, alde, eta euren agintarien eritziaren aurka.

        —No le dei importanzia si no lo podei ligar con alguna equincha terrorita —iragarri zieten, Askao kaleko auzotarrek aditu izan zutenez.

        Txakurren berri jakin ez eta benetan joan ziren teilatuz teilatu Zitrona eta Billi. Katuak gidatu ei zituen neska bien pausoak. Nik neuk, erratsez, ipuinetako sorginek legez, halaxe alde egin behar izango zutela sinestu nukeen.

        Bitartean, ukendu miragarriaren asmatzailea bera ere tartekoa zela konturatu nintzen. Hantxe zegoen jezarrita, betaurreko lar handiek aldarrikatzen zuten intelektual-kutsuari egokeraz ere lagunduta: Diskobolo Jezarria gehi Gizon Pentsatia, emakumeentzako moldaketan.

        —Zertan agertu beharko du zoroak «Txoko Landan»? —galde egin zuen.

        —Badakigulako non eta noiz agertuko den jantzi madarikatua; hortxe, gauerdian.

        Hango guztiek talde bitan banatzea erabaki zuten. Ni non jarriko ote ninduten bildur nintzen. Gizonezko bat han, ez zen poportzakoa. Areago, Sancta Santorum haretan orbaina ezarria zuten nire oinek, behea zapaltze hutsez.

        —Honi esker zekinagu non agertuko den jantzia.

        —Gintonitori esker?

        Barre egin zioten nire izenari hango korukoek.

        —Zitrona mesedez, nire izena...—erantzun nion.

        —Larrutan egin nahi duk oraindik ere?

        —Jantzi hori eskuratzen lagundu nahi dinat, besterik gabe. Neure arrazoiak ditinat horretarako.

        Onartu egin ninduten, bada, Birak esandakoari esker, nonbait, nire arrozoion berri galdetu gabe. Eskerrak, nik neuk ere ez nituen batere garbi. Talde bitan banatzea erabaki genuen. Elbirak, Billik, Zitronak eta laurok Mailonako harmailetan gora joko genuen, gainerakoak «Canela»n geratzen ziren bitartean, harik eta informazioa ziurtatu arte. Ondoren, Solokoetxeko eskaileretara agertuko ziren. Kontrakorik izan ezik.

        Mailonako harmailetan gora egin genuen, bada, Liberalek egin izaten duten prozesioaren alderantzizkoan. Oi Bilbo, Monumentala izateko hor galdu duzun aukera, Indietako gaztainondoak geratu dira testigu. Adaburuetara begiratu eta begiek alde egiten dute, zerura, hango goiko gora.

        Eta agertuta zeuden arranusoak han goian, berriz. Nekez igarriko zuen inork uso maskaratuak zirenik hegazti harroak. Ubeldu egin ziren ortzemugako odolak. Hegaztiak ikusitakoek irudikeriatzat jo zuten, ziurren, agerrera.

        Odoletan desegiten ziren hodeiak, inguruko mendi gailurrek zarraztatuta. Eta misterioa argitu beharko zigunaren gakoa zazpi hegazti haiexek zirenaz jabetu ginen, Usategietaren kontseiluei jaramon eginez, leku eta ordu hartan bilduak ginenok. «Canela»ra dei egitea erabaki genuen, lekua ziurtatzeko.

        Mailonako Hilerriaren alboan igaroten hasi ginen, arranusoen hegoak gure hego.

        Pauso bi egin ez eta halako zer busti eta itsaskor bat etorri zitzaigun, euri moduan buru gainera, bero.

        —Osti puta, zer ote da euri hau.

        Atertu egin zuen bat batean, hasi bezalako ustegabekoan. Buruan zuen apur bat Elbirak. Billi eta Zitrona elkarri gerritik eutsita harraptu zituen mukigai antzekoak.

        —Kanposantutik diatorrek.

        Zuzen zioen Zitronak. Beste zaparradatxo bat ere egin zuen, horma bainogorago, parabola deskribatuz aidean.

        Hormara igo nintzen behingoan. Begien aurrean egundainokoan ikusitako estatuarik ederrena agertu zitzaidan; neska gaztea, lo-arropa garden huts batek estalita Afrodita-gorputza, oinak hilobiko harlauzan, begiak zerurantz eta diti borobilak tente, harriz irudikaturiko oihalaren azpian. Estatuaren sudurra luzatuz hasten zen marra teorikoa sekulako zakilak burutzen zuen.

        Harrizko neskarenetik gertu, harrez gero Masturbadore Eroa izenaz ezagutuko genuena ageri zen. Prakak behean eta ipurdia belartza hezean, gozamenaren besoetan aurkitzen zen. Begiratu egin ninduen, inongo ikararik gabe.

        —Hi, zer egiten duk hor. Busti egin gaituk.

        —A, gizon malerusa nauzu. Ezinezko amodioek zigortua, emakumezkoen destainek eta irainek bihotza gogortua, etsipenezko itsasoan gauero itotzen dena. Lurrari eskaintzen diot nire hazi beroa, neskuts horren harrizko soin akasbakoaren aurrean, abadeak aldarean oparia bezalatsu. Mutanteak sortuko ahal dira egunen baten lurrazpi honetatik, neska horren edertasunaz ernalduta eta ene kikilari darion odol zuri honek bizia emanda!

        Burutik eginda zegoen morroia. Garunaldean zuena, zer zen besterik, laberintoa baino? Haizea aise sar zitekeen haren belarrietan eta polito aireztatu kasketa barruko gelak.

        Aldarri egin zidan Birak.

        —Ahots hori! Ezagutu egiten diat, Antoito.

        —Eta neuk ere zurea, Bira nirea.

        Zakila gorde, zirrikituko botoiak lotu eta arrapaladan etorri zen hormarantz.

        Hilerrian, sutxakurrak piztu ziren bazterreko aldean. Blausta jausi nintzen, ikararen ikaraz. Lepoa behearen aurka eta begiak gorantz, hantxe ikusi nuen Masturbadore Eroa. Une berean, nekosten atzetik ilargia agertu zen. Beraren erdian ikusi nuen zoro haren burua lipar batez. Eldarnioaren erdian, munduko gizonik zuhurrena eman zidan. Birari bezala, laster ikusiko nuenez.

        Hormatik jauzi egin eta behearen gainean ja, begira geratu zitzaion Birari. Zarata egin gura izan zioten beste biek baina, begietan zerion suak galerazi zien. Haren hankek uztaia eratzen zuten. Katu antzeko hura zain zegoen. Astiro luzatu zuen ezker-eskua praketako atzeko eskuin-poltsikorantz. Paper ondo tolestua atera eta Birari luzatu zion.

        —Neu naiz zurekin telefonoz hitz egin artean eragiten diona, alferrik isurarazten duena, eskutitz etsituak idazten dizkizuna. Azkena, beti aldean eroaten dudana, berton duzu.

        Eta luzatu egin zion papera. Gainera etorri zitzaion Bira. Besarkatu egin zuen Masturbadore Eroa. Geldi-geldi zegoen han mundu guztia. Ezin genuen sinestu. Bota egin zuen papera Birak. Neuk batu nuen behearen gainetik.

        —Alferrik idatzi duk. Eurekin izango nauk, gau honetakoagatik behintzat. Erabili behar ditiagu gomatxoak. Baina zera, nire ditiak ez dituk hain biribilak. Froga itzak.

        Masturbadore Eroa, ametsetan berak laztandu behar izandako hainbeste emakume laztanduta!, umetuta zegoen benetakoaren aurrean. Beraren bizialdiko lehena ote zen, bada?

        Ni berriz bikote bero biren laguntzan nentorren, helbururantz engoitik. Bakarrik, gehienetan bezala. Aldatzearren-edo.

        Arranusoak banan banan igaro ziren ilargiaren leiho aurrean. Biraka ari ziren zeruan, Usategietaren txistu gure belarrientzat entzunezinik eman behar zizkieten aginduen zain.

        Leiho borobil haren argiari esker irakurri ahal izan nuen Masturbadore Eroak Birari egindako azken eskutitza. Besteek, elkarren ahoak jaten zituzten, astiro gentozela gure helmugarantz.

        Bertora ekarri dut karta hura ere.

Mailona, Aurtengo Maiatzak 1. Elbira bihotzekoa:

        Maiz biluzten eta erabiltzen den ezpata prest da, manukor da. Baiña gutitan dabilena, zokhoan datzana, herdoiltzen da, maginarekin josten bezala da, gakhoaz dagoela esaten da. Halako moldez non gero behartzen zarenean, ezin ateraz zabilzala, etsaiak zutaz nahi duena egin bait dezake. Hala gertatzen zaio bada denbora luzez jo gabe, egon egonean herdoildua, eta gogortua dagoenari ere. Etortzen zaio berotasuna, biltzen zaio maitalea, batzen da maiteminarekin, eta gero nola ez bait dago usatua ez prestatua, prestatzen den bitartean egiten du besteak hartaz nahi duena.

        Ikusteaz, mintzatzeaz eta usnatzeaz egiten da atseden, ez ordea ukitzeaz bezala. Beste zentzuek urrutitik, baina ukitzeak hurbiletik akometatzen du.

        Begiek mihiak eta beste zensuek eraikitzen dute ihizia, baina ukitzeak atzemaiten du.

        Oraiño solastatzez eta behatzeaz beraz ere kilikatzen naiz, oroitzen naiz. Zer izanen da bada, ukitzera, eta musu besarkatzera nadinean? Hala baiña, apartaturik zaitut, ukitu gabe, urruin. Nola ukitzeak pizten duen sua, hala pizten bait du nire odola zu ez ukitzeak, «bestea» eskuz ukituz isuri arazten dudanaz amatatzen dut orain zureganako sukarra.

        Iainkoak daki, nola nahia baizen ezpaliz, nahi nukien oraiño bezala, hemendik aitzina ere zurekin egon, ibili bizi eta segitu. Baiña hunela izaitera badakusat ezen zu eta ni ere galduak goazilla, fin gaitz egiteko bidean garela. Eta hala geure arteko ezagutza gaixtoari alde behar diogu, apartatu behar gaitzaitza: eta hemendik aitzina (gaiñerakoan adiskide gelditzen garela) halako traturik gabe, garbiki eta prestuki bizi behardugu.Nik hala nahinuke, hala deliberatu dut, gogo hartu dut, har ezazu bada zuk ere. Eta iakizu ezen eztela hemendik aintzina beste ezer izanen, damuz eta bihotzez,

        Masturbadore Eroa.

Plagio hutsa, pentsatu nuen, nire euskara hobetu guran emandako urteetan halakorik zein irakaslek erakutsi zigun gogoratu ezinik. Egilea, Masturbadore Eroa, —nioen nire artean—, nongo jakintzaren baitakoa ote da, AEKn irakasle ote dago, ala HABEn, halako plagioaren egitekotzat. Eta traje bera ere plagio hutsa ez ote zen otu zitzaidan, testu plagiatzailearen eskuek Biraren ditien borobiltasuna alkondarapean bilatzen zuten bitartean. Zer zen, berak irtengo zuen. Egarria nuen berriro akuilu.

        Han goian txilibituen hotsa aditu izan behar zuten arranusoek, hegalada arindu bait zuten.

        Gure korteiuak ere bideari ekin zion. Basilika aurreko zuhaitz-enborretan eskuz egindako afitxeak zeuden.

Larunbata, gaueko hamaiketan hamaiketako tropikala dantzaldi zomorrozkoa baile de disfraces en TXOKO-LANDAN a ver si te lo haces

—Honatxe agertuko dituk jantzi guztiak —euren jabe bihurtutakoak ere ordurako bidean zetozela igarrita.

        «Baztertuen koordinadorak» sinaturik zegoen iragarkia. Talde piloaren izena bertan. Tira. Zirt edo zart erabakiko zen guztia gau berean. «Txoko-Landan»eko bero heze eta izerditsuarekin gogoratu eta aztoratu egin nintzen. Gainera, «Bailando con Lola» eta halakoak jarriko zituzten. Nire burua froga gogor hura gainditu beharreko kinkan ipintzeko izan nezakeen arrazoiren baten bila hasi nintzen. Jakingura hutsa, besterik ez? Ala beste zerik? Batek daki. Zitronari ez nion ezer ere zor. Elbira, berriz, beste lagunarekin zetorren. Patuari utziko nion erabakiak har zitzan.

        Gure asalto-pilotoikoen zerrenda osatu nuen, buruz. Masturbadore Eroa bera ere gurekin. Aurrean nortzu izango genituen aldiz, laster jakingo nuen hori ere. Gu bezala «Txoko-Landan»erako bidean zetorren Kultur-Mutur talde ia osoa. Eurek kontatu zidaten hurrengoa, lapurketena bezala, ziorik gabeko nire gartzelaldiaren ostean.